Kiedy składac pismo o wypłate zadośćuczynienia?

[grzesieek]

Witam,

 

prosze o pomoc kompetentne osoby w mojej sprawie.

 

A mianiowicie jestem po wypadku, nie z mojej winy.

 

Sprawy z samochodem załatwione.

 

Odszkodowanie za utracony dochód: pracowałem jako marchandiser, z tym, ze byla to uwoma zlecenia i każdego kolejnego miesiąca podpisywałem nową. Po wypadku dostałem 3 miesiące zwolnienia, które się skończyło, a teraz sam zrezygnowałem z pracy, poneiważ odczuwam silne bóle kręgosłupa. Czy firma zwróci mi koszty utraconego dochodu przez te 3 miesiące zwolnienia? I czy moge ewentualnie ubiegac sie o jakas rente? musze nadmienic ze na wlasna odpowiedzialność uprawiam sport, z ktorego odnoszę korzyść majatkowa, czy to jest argument ktory moze uzyc ubezpieczyciel przeciwko mojemu wnioskowi.

 

Zadośćuczynienie za bol i cierpienie: kiedy składac pismo o wypłate zadośćuczynienia? Jestem w trakcie leczenia.

 

Obrażenia:

- 9-dniowy pobyt w szpitalu

- wstrząs mózgu

- uraz głowy, problemy neurologiczne, jestem na środkach przeciwbólowych, zmiany w EEG

- dystorsja kręgosłupa szyjnego

- poza tym po wyjściu ze szpitala - ok miesiąc po, jak zacząłem już normalnie funkcjonować zacząłem odczuwac silne bole w kręgosłupie lędźwiowym, jestem obecnie podczas rehabilitacji. - czy moge za to otrzymac odszkodowanie?

 

- obrażenia psychiczne: stres, strach przed pojazdami samochodowymi (jestm pod opieka psychiatry, zazywam leki psychiatryczne), utrata kontaktow towarzyskich-zacząłem studia i zamiast integrowac sie z ludzki to spedzam czas na rehabilitacji.

 

Czy ktoś moglby mi oszacować jaki procent uszczerbku posiadam?

 

Proszę równiez o pomoc, poniewaz zamierzam najpierw wystapic do ubezpieczyciela o zadoscuczynienie, jesli bedzie zanizone, zamierzam wiec wtedy poinformowac ubezpieczyciela ze traktuje te srodki jako zaliczke i przekazac sprawe jakiemus prawnikowi. Czy prawidlowo mam zamiar postapic?

 

Po wtóre, czy moge pozwac sprawce w procesie cywilnym? Jak to wyglada? I czy moge zawrzec umowe ze sprawca, ze nie bede go nigdy pozywal (bo postepowanie moze byc wszczete jesli zloze wniosek) w zamian za okreslona sume odszkodowania?

 

z góry dziekuje za okazana pomoc,

 

Pozdrawiam.

[Pro Bono]

Na chwilę obecną należy skrupulatnie zbierac dokumentację medyczną, która umożliwi skuteczne wystąpienie z roszczeniami z tytułu zadoścuczynienia za doznany ból i cierpienia. Ubezpieczyciel powinien jednak wypłacic tzw. częśc bezsporną odszkodowania (taka forma zaliczki). Koszty leczenia naturalnie podlegają zwrotowi. Bardzo ważne są zaświadczenia wydawane przez psychiatrę, a także wszystkie recepty. Opisany przypadek wskazuje na realne szanse wysokiej wypłaty z tytułu zaistniałej szkody. Kwestia stawki procentowej uszczerbku to zadanie dla komisji lekarskiej. Nie istnieje koniecznośc kierowania sprawy na drogę sądową, co wiąże się z czasochłonnym procesem. Po zgłoszeniu szkody są możliwości uzyskania odszkodowania w drodze procedur obowiązujących w TU. Od niekorzystnej decyzji można się odwołac. Można też myślec w dalszej perspektywie o ugodzie, ale to już zależy od tego, co zaproponuje ubezpieczyciel. Przedstawiony przypadek pozwala przypuszczac, że kwota do wypłacenia nie będzie niska.

[Artur3525]

20,000

[szkoda]

grzesieek wrote:

Witam,

prosze o pomoc kompetentne osoby w mojej sprawie.

A mianiowicie jestem po wypadku, nie z mojej winy.

Sprawy z samochodem załatwione.

Odszkodowanie za utracony dochód: pracowałem jako marchandiser, z tym, ze byla to uwoma zlecenia i każdego kolejnego miesiąca podpisywałem nową. Po wypadku dostałem 3 miesiące zwolnienia, które się skończyło, a teraz sam zrezygnowałem z pracy, poneiważ odczuwam silne bóle kręgosłupa. Czy firma zwróci mi koszty utraconego dochodu przez te 3 miesiące zwolnienia? I czy moge ewentualnie ubiegac sie o jakas rente? musze nadmienic ze na wlasna odpowiedzialność uprawiam sport, z ktorego odnoszę korzyść majatkowa, czy to jest argument ktory moze uzyc ubezpieczyciel przeciwko mojemu wnioskowi.

Zadośćuczynienie za bol i cierpienie: kiedy składac pismo o wypłate zadośćuczynienia? Jestem w trakcie leczenia.

Obrażenia:
- 9-dniowy pobyt w szpitalu
- wstrząs mózgu
- uraz głowy, problemy neurologiczne, jestem na środkach przeciwbólowych, zmiany w EEG
- dystorsja kręgosłupa szyjnego
- poza tym po wyjściu ze szpitala - ok miesiąc po, jak zacząłem już normalnie funkcjonować zacząłem odczuwac silne bole w kręgosłupie lędźwiowym, jestem obecnie podczas rehabilitacji. - czy moge za to otrzymac odszkodowanie?

- obrażenia psychiczne: stres, strach przed pojazdami samochodowymi (jestm pod opieka psychiatry, zazywam leki psychiatryczne), utrata kontaktow towarzyskich-zacząłem studia i zamiast integrowac sie z ludzki to spedzam czas na rehabilitacji.

Czy ktoś moglby mi oszacować jaki procent uszczerbku posiadam?

Proszę równiez o pomoc, poniewaz zamierzam najpierw wystapic do ubezpieczyciela o zadoscuczynienie, jesli bedzie zanizone, zamierzam wiec wtedy poinformowac ubezpieczyciela ze traktuje te srodki jako zaliczke i przekazac sprawe jakiemus prawnikowi. Czy prawidlowo mam zamiar postapic?

Po wtóre, czy moge pozwac sprawce w procesie cywilnym? Jak to wyglada? I czy moge zawrzec umowe ze sprawca, ze nie bede go nigdy pozywal (bo postepowanie moze byc wszczete jesli zloze wniosek) w zamian za okreslona sume odszkodowania?

z góry dziekuje za okazana pomoc,

Pozdrawiam.

1) Skoro umowa wygasła to brak podstaw aby firma miała wypłacać wynagorodzenie za czas niezdolności do pracy. Abstrahując od tego to na pracując na umowę zlecenie takie wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy oraz zasiłek chorobowy przysługuje jedynie jeśli opłacana jest składka chorobowa. Owe koszty utraconego dochodu zwróci ubezpieczyciel sprawcy szkody;

2) Uprawienia spotu a wypadek komunikacyjny to dwie odrębne sprawy;

3) Można przed zakończeniem okresu leczenia i rehabitacji;

4) Odszkodowanie wypłaca się za szkody majątkowe, a zadośćuczynienie za szkody niemajątkowe. Z polisy OC przysługuje odszkodowanie tj. m. in. koszty leczenia, hospitalizacji, rehabilitacji, zakupu sprzętu rehabilitacyjnego, protez, leków, materiałów opatrunkowych, dodatkowego odżywania, utraconego dochodu, zniszczonych rzeczy podczas wypadku, holowania pojazdu, parkingu pojazdu i wynajmu pojazdu zastępczego od chwili powstania szkody do dnia likwidacji szkody jako normalne następstwa zdarzenia z którego wynikła szkoda jak i zadośćuczynienie którego wysokość zależy m.in. od bólu fizycznego i cierpienia psychicznego, przebytych zabiegów i operacji, nasilenia bólu i cierpień oraz czasu jego trwania, długotrwałość choroby, rozmiaru kalectwa i jego trwałości, wpływu trwałego uszczerbku na zdrowiu na życie osobiste i społeczne, płci poszkodowanego, widocznych nieodwracalnych następstw medycznych wypadku tj. oszpecenia i kalectwa, wieku poszkodowanego, poczucia bezradności życiowej, nieprzydatności społecznej, wykluczenia społecznego, rodzaju wykonywanej pracy i zawodu, zwiększonych potrzeb, zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość. Zgodnie z tezą wyroku S.N. z dnia 10 czerwca 1999 r. II UKN 681/98 „Przy ocenie wysokości zadośćuczynienia za krzywdę (art. 445 § 1 KC) należy uwzględniać przede wszystkim nasilenie cierpień, długotrwałość choroby, rozmiar kalectwa, trwałość następstw zdarzenia oraz konsekwencje uszczerbku na zdrowiu w życiu osobistym i społecznym”. Podobnie S.N. w wyroku z dnia 17 września 2010 r., II CSK 94/10 „Oceniając rozmiar doznanej krzywdy trzeba zatem wziąć pod rozwagę całokształt okoliczności, w tym rozmiar cierpień fizycznych i psychicznych, ich nasilenie i czas trwania, nieodwracalność następstw wypadku (kalectwo, oszpecenie), rodzaj wykonywanej pracy, szanse na przyszłość, poczucie nieprzydatności społecznej, bezradność życiową oraz inne czynniki podobnej natury” (zob. uchwała pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 8 grudnia 1973 r., III CZP 37/73, OSNC 1974, nr 9, poz. 145 oraz orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 15 grudnia 1965 r., II PR 280/65, OSNCP 1966, nr 10, poz. 168, z dnia 4 czerwca 1968 r., I PR 175/68, OSNCP 1969, nr 2, poz. 37, z dnia 10 października 1967 r., I CR 224/67, OSNCP 1968, nr 6, poz. 107, z dnia 19 sierpnia 1980 r., IV CR 283/80, OSNCP 1981, nr 5, poz. 81, z dnia 10 grudnia 1997 r., III CKN 219/97, nie publ., z dnia 20 marca 1998 r., II CKN 650/97, nie publ., z dnia 11 lipca 2000 r., II CKN 1119/98, nie publ., z dnia 12 października 2000 r., IV CKN 128/00, nie publ., z dnia 12 września 2002 r., IV CKN 1266/00, nie publ., z dnia 29 września 2004 r., II CK 531/03, nie publ., z dnia 30 stycznia 2004 r., I CK 131/03, OSNC 2005, nr 2, poz. 40 oraz z dnia 28 czerwca 2005 r., I CK 7/05, nie publ., z dnia 9 listopada 2007 r., V CSK 245/07, OSNC-ZD 2008, nr D, poz. 95, z dnia 14 lutego 2008 r., II CSK 536/07, OSP 2010, nr 5, poz. 47, z dnia 26 listopada 2009 r., III CSK 62/09, OSNC-ZD 2010, nr C, poz. 80 i z dnia 28 stycznia 2010 r., I CSK 244/09, nie publ.). Co ważne w XX wieku ukształtował się pogląd, że wysokość zadośćuczynienia powinna być utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa (zob. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 24 czerwca 1965 r., I PR 203/65, OSPiKA 1966, nr 4, poz. 92). Już w XXI wieku S.N. dąży do przełamania tej tendencji i wielokrotnie podkreślał że ze względu na kompensacyjny charakter zadośćuczynienia jego wysokość musi przedstawiać odczuwalną wartość ekonomiczną, adekwatną do warunków gospodarki rynkowej. Zgodnie z tezę S.N. z dnia 30 stycznia 2004 r., I CK 131/03 „Powołanie się przez sąd przy ustalaniu zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na potrzebę utrzymania wysokości zadośćuczynienia w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa, nie może prowadzić do podważenia kompensacyjnej funkcji zadośćuczynienia”. Wyrok S.N. z dnia 17 września 2010 r., II CSK 94/10 „Stopa życiowa poszkodowanego nie ma wpływu na wysokość zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę (art. 445 § 1 k.c.)”. Z odszkodowań dobrowolnych NNW grupowych (np. w pracy) jak i indywidualnych przysługuje odszkodowanie, którego wysokość wylicza się metodą uproszczoną jako iloczyn trwałego uszczerbku na zdrowiu i sumy ubezpieczenia. Trzeba zawsze zapoznać się z ogólnymi warunkami ubezpieczenia- tzw. OWU, gdyż ubezpieczyciel może np. przewidywać zwrot kosztów leczenia i rehabilitacji;

5) Trwały uszczerbek na zdrowiu orzeka lekarz orzecznik po zakończeniu leczenia i rehabiliacji. Ma on największe znaczenie w przypadku likwidacji szkody z wszelkich ubezpieczeń dobrowolnych NNW, gdyż wypłaca się odszkodowanie liczone metodą uproszczoną jako iloczyn trwałego uszczerbeku na zdrowiu i sumy ubezpieczenia.

[Saint]

to jest post z 2009 r

[szkoda]

 

Saint wrote:

to jest post z 2009 r

Sprawa jeszcze nie jest przedawniona, a odpowiedzi przydadzą się choćby osobom w podobnej sytuacji. Zgodnie z art. 819 k.c. roszczenia z umowy ubezpieczenia przedawniają się z upływem lat trzech (dotyczy ubezpieczeń dobrowolnych grupowych i indywidualnych NNW- Następstwa Nieszczęśliwych Wypadków). W wypadku ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej- dotyczy obowiązkowej polisy OC pojazdów mechanicznych- roszczenie poszkodowanego do ubezpieczyciela o odszkodowanie lub zadośćuczynienie przedawnia się z upływem terminu przewidzianego dla tego roszczenia w przepisach o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym lub wynikłą z niewykonania bądź nienależytego wykonania zobowiązania. Bieg przedawnienia roszczenia o świadczenie do ubezpieczyciela przerywa się także przez zgłoszenie ubezpieczycielowi tego roszczenia lub przez zgłoszenie zdarzenia objętego ubezpieczeniem. Bieg przedawnienia rozpoczyna się na nowo od dnia, w którym zgłaszający roszczenie lub zdarzenie otrzymał na piśmie oświadczenie ubezpieczyciela o przyznaniu lub odmowie świadczenia. Zgodnie z art. 442[1] § 1 k.c. roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże termin ten nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę. Jak wynika z brzmienia art. 442[1] § 2 k.c. jeżeli szkoda wynikła ze zbrodni lub występku, roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upływem lat dwudziestu od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Zgodnie z art. 442[1] § 3 k.c. w razie wyrządzenia szkody na osobie, przedawnienie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Co ważne w myśl art. 442[1] § 4 k.c. przedawnienie roszczeń osoby małoletniej o naprawienie szkody na osobie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat dwóch od uzyskania przez nią pełnoletności. Jednak 20 letni okres przedawnienia zaistniał dopiero w wyniku ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny (Dz.U. 2007 Nr 80 poz. 538), gdzie uchylono art. 442 k.c., a dodano art. 442[1] k.c.. Przed zmianą ustawy Kodeks cywilny okres ów wynosił 10 lat. Samą treść ustawy wydano w dn. 16 lutego 2007 r., ustawę ogłoszono w dn. 9-05-2007r., ustawa weszła w życie i obowiązywała od dn. 10-08-2007 r.. Koreluje to z art. 3 ustawy z ustawą z dn. 16 lutego 2007 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny (Dz. U. 2007 Nr 80 poz. 538), gdzie jest zapis, że ustawa wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia. Skoro ustawę ogłoszono w dn. 9-05-2007r. to zaczęła obowiązywać od dn. 10-08-2007 r., gdyż termin trzech miesięcy upłynął dokładnie z upływem dn. 9-08-2007r.. Skoro zaś do dnia 10-08-2007 r. obowiązywał 10 letni termin przedawnienia roszczeń to 10 lat wstecz z obliczenia wychodzi data 10 sierpień 1997 r.. Wobec tego z obliczenia wynika, że można dochodzić roszczeń za szkody osobowe wynikłe z przestępstwa (występku lub zbrodni) popełnionego od dn. 10 sierpnia 1997 r.. Brzmienie art. 2 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny (Dz.U. 2007 Nr 80 poz. 538), mówi wprost, że do roszczeń o których mowa w art. 1 ustawy powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy, a według przepisów dotychczasowym jeszcze w tym dniu nieprzedawnionych stosuje się przepisy art. 442[1] k.c. czyli przepisy mówiące o 20 letnim okresie przedawnienia. Wydaje się, że szkoda z dn. 10 sierpnia 1997 r. nie jest jeszcze przedawniona, gdyż uległaby przedawnieniu dopiero z upływem dnia 10 sierpnia 2007r., a właśnie od tego dnia zaczęła obowiązywać ustawa nowelizująca, mówiąca o 20 letnim terminie przedawnienia i ów dzień został objęty dobrodziejstwem art. 2 tejże ustawy nowelizującej. Bieg terminu przedawniania naprawienia szkody zostaje przerwany w chwilą zgłoszenia szkody do osoby obowiązanej do jej naprawienia i zaczyna biec na nowo od momentu otrzymania decyzji o odmowie wypłaty świadczenia.

[Saint]

chodzi o to, że ten kto to pisał był tu ostatnio w 2009 i nie wrócił przez en czas takze ta odpowiedz nieprzyda mu sie

[szkoda]

 

Saint wrote:

chodzi o to, że ten kto to pisał był tu ostatnio w 2009 i nie wrócił przez en czas takze ta odpowiedz nieprzyda mu sie

Brak jego odpowiedzi nie znaczy absolutnie, że go tutaj na forum nie było tym bardziej, że odpowiedź można przeczytać bez logowania na forum. Ponadto tak jak pisałem odpowiedź zawsze może się przydać innym w podobnej sytuacji.

[Saint]

moze ktos inny to przecyta

[szkoda]

 

Saint wrote:

moze ktos inny to przecyta

Na przedmiotowe forum wchodzi bardzo dużo ludzi wobec tego jestem głęboko przekonany, że owe odpowiedzi przeczyta bardzo wiele osób.