Zdarzenie na remontowanej drodze

[Elodie]

Witam serdecznie! Bardzo proszę o pomoc w sprawie, która dotyczy mojej Mamy. Otóż przechodziła remontowanym odcinkiem drogi i na nierówności przewróciła się upadając na twarz. Twarz ma całą "pooraną", i to, co mi przychodzi do głowy to określenie dzisiejszej młodzieży - "zrytą". Remontowany odcinek nie jest w ogóle oznakowany, nie jest również wyłączony z ruchu pieszych i pojazdów, zatem, jak mniemam, założono możliwość poruszania się po niej.

Z twarzy był usuwany żwir - drobne kawałki - nawet nie chcę sobie wyobrażać, jak to musiało boleć. Nie wspomnę, że blizny na twarzy już zostaną. W tej chwili jest totalnie zeszpecona jednym wielkim strupem na twarzy. Firma, po naszym telefonie poprosiła o dokumentacje, zaświadczenia i oświadczenia - to mamy. Zastanawiamy się jednak nad wysokością odszkodowania, którego możemy dla mamy żądać - 500? 3000? 7000?Nie chcemy przesadzać, nie chcemy też podawać zbyt śmiesznej dla firmy kwoty. Nie mamy rozeznania. Bardzo proszę o jakąś podpowiedź. Pozdrawiam - Elodie

[szkoda]

Kwotę odszkodowania i zadośćuczynienia szacuje się zawsze indywidualnie. Nikt nie zna dokumentacji medycznej, wpływu urazu na życie osobiste i społeczne. Trudno też wiedzieć jak upadła, co to znaczy "poorana" czy "zryta" twarz. Upadek upadkowi nie równy. Nie wiadomo też jak głębokie są racy, czy były jakieś złamania, jaki zawód wykonuje i czy wygląd jest w nim istotny etc. Przy powierzchownych podrapaniach to szkoda będzie niewielka. Myślę, że kwota świadczeń powinna wahać się od paru do kilku czy też kilkunastu tysięcy złotych. Aby to oszacować konieczne jest dokładne poznanie medycznych następstw oraz następstw w życiu poszkodowanego. Z polisy OC przysługuje odszkodowanie tj. m. in. koszty leczenia, hospitalizacji, rehabilitacji, zakupu sprzętu rehabilitacyjnego, protez, leków, materiałów opatrunkowych, dodatkowego odżywania, utraconego dochodu, zniszczonych rzeczy podczas wypadku, holowania pojazdu, parkingu pojazdu i wynajmu pojazdu zastępczego od chwili powstania szkody do dnia likwidacji szkody jako normalne następstwa zdarzenia z którego wynikła szkoda jak i zadośćuczynienie którego wysokość zależy m.in. od bólu fizycznego i cierpienia psychicznego, przebytych zabiegów i operacji, nasilenia bólu i cierpień oraz czasu jego trwania, długotrwałość choroby, rozmiaru kalectwa i jego trwałości, wpływu trwałego uszczerbku na zdrowiu na życie osobiste i społeczne, płci poszkodowanego, widocznych nieodwracalnych następstw medycznych wypadku tj. oszpecenia i kalectwa, wieku poszkodowanego, poczucia bezradności życiowej, nieprzydatności społecznej, wykluczenia społecznego, rodzaju wykonywanej pracy i zawodu, zwiększonych potrzeb, zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość. Zgodnie z tezą wyroku S.N. z dnia 10 czerwca 1999 r. II UKN 681/98 „Przy ocenie wysokości zadośćuczynienia za krzywdę (art. 445 § 1 KC) należy uwzględniać przede wszystkim nasilenie cierpień, długotrwałość choroby, rozmiar kalectwa, trwałość następstw zdarzenia oraz konsekwencje uszczerbku na zdrowiu w życiu osobistym i społecznym”. Podobnie S.N. w wyroku z dnia 17 września 2010 r., II CSK 94/10 „Oceniając rozmiar doznanej krzywdy trzeba zatem wziąć pod rozwagę całokształt okoliczności, w tym rozmiar cierpień fizycznych i psychicznych, ich nasilenie i czas trwania, nieodwracalność następstw wypadku (kalectwo, oszpecenie), rodzaj wykonywanej pracy, szanse na przyszłość, poczucie nieprzydatności społecznej, bezradność życiową oraz inne czynniki podobnej natury” (zob. uchwała pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 8 grudnia 1973 r., III CZP 37/73, OSNC 1974, nr 9, poz. 145 oraz orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 15 grudnia 1965 r., II PR 280/65, OSNCP 1966, nr 10, poz. 168, z dnia 4 czerwca 1968 r., I PR 175/68, OSNCP 1969, nr 2, poz. 37, z dnia 10 października 1967 r., I CR 224/67, OSNCP 1968, nr 6, poz. 107, z dnia 19 sierpnia 1980 r., IV CR 283/80, OSNCP 1981, nr 5, poz. 81, z dnia 10 grudnia 1997 r., III CKN 219/97, nie publ., z dnia 20 marca 1998 r., II CKN 650/97, nie publ., z dnia 11 lipca 2000 r., II CKN 1119/98, nie publ., z dnia 12 października 2000 r., IV CKN 128/00, nie publ., z dnia 12 września 2002 r., IV CKN 1266/00, nie publ., z dnia 29 września 2004 r., II CK 531/03, nie publ., z dnia 30 stycznia 2004 r., I CK 131/03, OSNC 2005, nr 2, poz. 40 oraz z dnia 28 czerwca 2005 r., I CK 7/05, nie publ., z dnia 9 listopada 2007 r., V CSK 245/07, OSNC-ZD 2008, nr D, poz. 95, z dnia 14 lutego 2008 r., II CSK 536/07, OSP 2010, nr 5, poz. 47, z dnia 26 listopada 2009 r., III CSK 62/09, OSNC-ZD 2010, nr C, poz. 80 i z dnia 28 stycznia 2010 r., I CSK 244/09, nie publ.). Co ważne w XX wieku ukształtował się pogląd, że wysokość zadośćuczynienia powinna być utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa (zob. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 24 czerwca 1965 r., I PR 203/65, OSPiKA 1966, nr 4, poz. 92). Już w XXI wieku S.N. dąży do przełamania tej tendencji i wielokrotnie podkreślał że ze względu na kompensacyjny charakter zadośćuczynienia jego wysokość musi przedstawiać odczuwalną wartość ekonomiczną, adekwatną do warunków gospodarki rynkowej. Zgodnie z tezę S.N. z dnia 30 stycznia 2004 r., I CK 131/03 „Powołanie się przez sąd przy ustalaniu zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na potrzebę utrzymania wysokości zadośćuczynienia w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa, nie może prowadzić do podważenia kompensacyjnej funkcji zadośćuczynienia”. Wyrok S.N. z dnia 17 września 2010 r., II CSK 94/10 „Stopa życiowa poszkodowanego nie ma wpływu na wysokość zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę (art. 445 § 1 k.c.)”. Z odszkodowań dobrowolnych NNW grupowych (np. w pracy) jak i indywidualnych przysługuje odszkodowanie, którego wysokość wylicza się metodą uproszczoną jako iloczyn trwałego uszczerbku na zdrowiu i sumy ubezpieczenia. Trzeba zawsze zapoznać się z ogólnymi warunkami ubezpieczenia- tzw. OWU, gdyż ubezpieczyciel może np. przewidywać zwrot kosztów leczenia i rehabilitacji.

[Elodie]

Dziękuję bardzo

[log]

Jeżeli nie doszło do oszpecenia bez zaburzeń funkcji wówczas odszkodowanie, w zależności od rozmiaru ran, gojenia się, blizn, uwzględniając informacje szkody " od bólu fizycznego i cierpienia psychicznego, przebytych zabiegów i operacji, nasilenia bólu i cierpień oraz czasu jego trwania, długotrwałość choroby, rozmiaru kalectwa i jego trwałości, wpływu trwałego uszczerbku na zdrowiu na życie osobiste i społeczne, płci poszkodowanego, widocznych nieodwracalnych następstw medycznych wypadku tj. oszpecenia i kalectwa, wieku poszkodowanego, poczucia bezradności życiowej, nieprzydatności społecznej, wykluczenia społecznego, rodzaju wykonywanej pracy i zawodu, zwiększonych potrzeb, zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość", zadośćuczynienie może ukształtować się na poziomie mniej więcej 1 tys - 20 tys.

[Kancelaria1]

Tak jak napisali przedmówcy, ciężko podać kwotę zadośćuczynienia bez dokładnej znajomości sytuacji osoby poszkodowanej i wypływu wypadku na jej życie, bo różne czynniki należy brać pod uwagę. Proponowałbym przekazać informację do firmy czy TU, że wnosicie o wypłatę kwoty bezspornej. Poza tym proszę zrobić zdjęcia ran na twarzy, bo to zawsze działa na wyobraźnię likwidatora szkody i obrazuje też w jakimś stopniu krzywdę poszkodowanej.

 

Doradzam także zadbać o dowody na okoliczność zdarzenia (świadkowie, zdjęcia miejsca wypadku) bo przy tego typu wypadkach odpowiedzialni często oddalają roszczenia jako nieudowodnione.

[Elodie]

Dziękuję serdecznie za wszelkie sugestie. Zdjęcie twarzy, miejsca zdarzenia - oczywiście wykonane. Świadkowie - oświadczyli, podpisali. Ponieważ mama jest emerytką, nie wiąże się to bezpośrednio z wykonywaną pracą, ale wygląd oczywiście nie jest dla niej bez znaczenia.

Jeszcze raz bardzo serdecznie dziękuje