Wypadek przy pracy - praca na wysokości, upadek z 3 metrów

[zidanek43]

Dwa tygodnie temu trafiłem połamany do szpitala. Mam zwichnięty bark, złamaną szyjkę kości udowej i złamaną piętę. Pracowałem na wysokości na polecenie szefa. Spadłem z około 3 metrów. Jakie są procedury sporządzenia protokołu powypadkowego, kto płaci zasiłek chorobowy z tytułu powypadkowego zwolnienia lekarskiego, czy do wypłaty zasiłku chorobowego potrzebny jest protokół powypadkowy?

[Kancelaria Prawna]

1. należy niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o wypadku

2. pracodawca powołuje zespół powypadkowy

3. zespół powypadkowy w terminie nie później niż do 14 dni od otrzymania zawiadomienia o wypadku sporządza protokół powypadkowy

4. z protokołem powinien być zapoznany pracownik, który ma prawo zgłaszania uwag, zastrzeżeń, ma również prawo wglądu do akt sprawy, może wykonywać kopie, odpisy

5. pracodawca ostatecznie zatwierdza protokół

6. jeśli pracodawca zatrudnia mniej niż 20 osób to zasiłek chorobowy wypłaca ZUS, jeśli więcej to wypłaca pracodawca

7. protokół jest niezbędny do uznania wypadku jako wypadek przy pracy, a co za tym idzie do uzyskania zasiłku chorobowego w wysokości 100 % podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.

[szkoda]

zidanek43 wrote:

Dwa tygodnie temu trafiłem połamany do szpitala. Mam zwichnięty bark, złamaną szyjkę kości udowej i złamaną piętę. Pracowałem na wysokości na polecenie szefa. Spadłem z około 3 metrów. Jakie są procedury sporządzenia protokołu powypadkowego, kto płaci zasiłek chorobowy z tytułu powypadkowego zwolnienia lekarskiego, czy do wypłaty zasiłku chorobowego potrzebny jest protokół powypadkowy?

1) O wypadku przy pracy lub w drodze do pracy lub z pracy pracownik, zleceniobiorca powinien niezwłocznie zawiadomić o tym fakcie pracodawcę lub odpowiednio zleceniodawcę najlepiej na piśmie za zwrotnym potwierdzeniem na kserokopii. Należy opisać czas i miejsce wypadku, podać świadków wypadku i zawnioskować o zbadanie okoliczności i przyczyn wypadku. Zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 1 lipca 2009 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy (Dz. U. Nr 105, poz. 870) po ustaleniu okoliczności i przyczyn wypadku zespół powypadkowy sporządza protokół powypadkowy nie później niż 14 dni od uzyskania zawiadomienia o wypadku. Zgodnie z § 11 przedmiotowego rozporządzania zespół powypadkowy jest zobowiązany zapoznać poszkodowanego z treścią protokołu powypadkowego przez podpisaniem go przez pracodawcę i pouczyć go o prawie wniesienia uwag i zastrzeżeń oraz wglądu do akt sprawy oraz sporządzania z nich notatek, odpisów i kopii. Zastrzeżenia do protokołu powypadkowego pisze się oddzielnym pismem za zwrotnym potwierdzeniem na kserokopii. Zgodnie z § 12 ust. 2 przedmiotowego rozporządzania do protokołu powypadkowego dołącza się zapis wyjaśnień poszkodowanego i informacji uzyskanych od świadków wypadku, a także inne dokumenty zebrane podczas ustalania okoliczności i przyczyn wypadku, w szczególności opinię lekarza oraz innych specjalistów, szkice lub fotografie miejsca wypadku, a także zdanie odrębne członka zespołu powypadkowego oraz zastrzeżenia złożone przez poszkodowanego (lub w przypadku wypadku śmiertelnego członków rodziny), które stanowią integralną część protokołu powypadkowego. W myśl § 13 pracodawca zatwierdza protokół powypadkowy nie później niż w terminie 5 dni od jego sporządzenia. Jeśli do protokołu powypadkowego poszkodowany pracownik lub członek jego rodziny- w przypadku wypadku śmiertelnego- wniósł zastrzeżenia lub jeśli protokół powypadkowy nie spełnia warunków określony w rozporządzaniu to pracodawca zwraca nie zatwierdzony protokół powypadkowy w celu wyjaśniania i uzupełniania go przez zespół powypadkowy. Zespół powypadkowy wówczas dokonuje wyjaśnień i uzupełnień i w terminie nie dłuższym niż 5 dni sporządza nowy protokół powypadkowy do którego dołącza protokół powypadkowy nie zatwierdzony przez pracodawcę. Jeśli pracownik otrzymuje do razu protokół powypadkowy zatwierdzony przez pracodawcę i nie został wcześniej zapoznany z jego treścią to nie pozbawia go to prawa wniesienia ewentualnych uwagi zastrzeżeń tj. w ustęp 13 protokołu powypadkowego wpisuje faktyczną datę zapoznania się z treścią protokołu powypadkowego i wpisuje ewentualnie uwagę „do protokołu powypadkowego wniesiono stosowne zastrzeżenia”. Zastrzeżenia dołącza oddzielnym pismem za zwrotnym potwierdzeniem na kserokopii. Jeśli komisja powypadkowa nie uwzględni uwag i zastrzeżeń pracownik może wystąpić na podstawie art. 189 k.p.c. z powództwem do sądu o sprostowanie protokołu powypadkowego. Podobne procedury obowiązują w przypadku sporządzania karty wypadku na podstawie Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dn. 19 grudnia 2002 r. w sprawie trybu uznawania zdarzenia powstałego w okresie ubezpieczenia wypadkowego za wypadek przy pracy, kwalifikacji prawnej zdarzenia, wzoru karty wypadku i terminu jej sporządzenia (Dz. U. Nr 236, poz. 1992) stosowanego do zdarzeń wymienionych w art. 3 ust. 3 z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.);

2) Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.) zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje od pierwszego dnia niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, z zastrzeżeniem ust. 3. W myśl art. 9 ust. 1 owej ustawy zasiłek chorobowy i świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia wypadkowego przysługują w wysokości 100 % podstawy wymiaru. Zgodnie z art. 10 przedmiotowej ustawy prawo do zasiłków i świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia wypadkowego ustalają i świadczenie to oraz zasiłki wypłacają: 1) płatnicy składek, jeżeli są zobowiązani do ustalania prawa do zasiłków w razie choroby i macierzyństwa i ich wypłaty; 2) Zakład – w pozostałych przypadkach. Wobec tego zgodnie z art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 ze zm.) prawo do zasiłków określonych w ustawie i ich wysokość ustalają oraz zasiłki te wypłacają: 1) płatnicy składek na ubezpieczenie chorobowe, którzy zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych, z zastrzeżeniem pkt 2 lit. d (czyli osobom uprawnionym do zasiłków za okres po ustaniu ubezpieczenia; 2) Zakład Ubezpieczeń Społecznych: a) ubezpieczonym, których płatnicy składek zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego nie więcej niż 20 ubezpieczonych; b) ubezpieczonym prowadzącym pozarolniczą działalność i osobom z nimi współpracującym; c) ubezpieczonym będącym duchownymi; d) osobom uprawnionym do zasiłków za okres po ustaniu ubezpieczenia; e) ubezpieczonym podlegającym ubezpieczeniu chorobowemu w Polsce z tytułu zatrudnienia u pracodawcy zagranicznego. Oczywiście chodzi tutaj jedynie o ustalenia prawo do zasiłku chorobowego i fizyczną wypłatę owego zasiłku, gdyż ostatecznie pracodawca zawsze rozlicza się z ZUS. Zasiłki chorobowe zawsze pokrywane są z funduszu ZUS;

3) Tak.

[konrad157]

Do "zidanka43" proszę o informację czy jest Pan zatrudniony na podstawie umowy o pracę.

[szkoda]

 

konrad157 wrote:

Do "zidanka43" proszę o informację czy jest Pan zatrudniony na podstawie umowy o pracę.

Nie ma to większego znaczenia, gdyż sporządza się kartę wypadku. Ponadto od 1 stycznia 2010 r. przestał obowiązywać art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) w brzmieniu „Nie podlegają ubezpieczeniu wypadkowemu osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, jeżeli wykonują pracę poza siedzibą lub miejscem prowadzenia działalności zleceniodawcy”. Wobec tego od dn. 1 stycznia 2010 r. wszyscy zleceniobiorcy objęci ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi obowiązkowo podlegają ubezpieczeniu wypadkowemu, niezależnie od tego czy praca jest wykonywana w siedzibie zleceniodawcy czy poza nią.

[paruslex]

Przy takim wypadku ważne jest czy były odpowiednie zabezpieczenia, szelki, kask, barierki etc oraz czy były wykonane niezbędne do takich prac badania. Proszę dowiedzieć się jaka to była dokładnie wysokość , bo powyżej 3 m powinien mieć Pan badania wysokościowe. Proszę uwzględnić te okoliczności przy protokole powypadkowym.

[konrad157]

Szkoda napisał: " -- Nie ma to większego znaczenia, gdyż sporządza się kartę wypadku. Ponadto od 1 stycznia 2010 r. przestał obowiązywać art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) w brzmieniu „Nie podlegają ubezpieczeniu wypadkowemu osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, jeżeli wykonują pracę poza siedzibą lub miejscem prowadzenia działalności zleceniodawcy”. Wobec tego od dn. 1 stycznia 2010 r. wszyscy zleceniobiorcy objęci ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi obowiązkowo podlegają ubezpieczeniu wypadkowemu, niezależnie od tego czy praca jest wykonywana w siedzibie zleceniodawcy czy poza nią." -- oczywiście zgadzam się z powyższym, ale jednocześnie, a z drugiej strony lekko mnie zdziwiła ta odpowiedź, gdyż na podstawie tak krótkiego opisu, jakiego dokonał poszkodowany "zidanek43" trudno wnioskować czy należą się mu podstawowe świadczenia powypadkowe w postaci zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego, nie mówiąc o dalszych procedurach i dokumentacji.

[konrad157]

Zacznijmy więc od początku: Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dani 26 września 1997 r., w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, następująco definiuje pracę na wysokości: § 105 jest to praca na powierzchni znajdującej się na wysokości co najmniej 1,0 m nad poziomem podłogi lub ziemi. Natomiast § 105. 2. mówi, że do pracy na wysokości nie zalicza się pracy na powierzchni, niezależnie od wysokości, na jakiej się znajduje, jeżeli powierzchnia ta: 1) osłonięta jest ze wszystkich stron do wysokości co najmniej 1,5 m pełnymi ścianami z oknami oszklonymi, 2) wyposażona jest w inne stałe konstrukcje lub urządzenia chroniące pracownika przed upadkiem z wysokości. § 106 1. Na powierzchniach wzniesionych na wysokość powyżej 1,0 m nad poziomem podłogi lub ziemi, na których w związku z wykonywaną pracą mogą przebywać pracownicy, lub służących jako przejścia, powinny być zainstalowane balustrady składające się z poręczy ochronnych umieszczonych na wysokości co najmniej 1,1 m i krawężników o wysokości co najmniej 0,15 m. Pomiędzy poręczą i krawężnikiem powinna być umieszczona w połowie wysokości poprzeczka lub przestrzeń ta powinna być wypełniona w sposób uniemożliwiający wypadnięcie osób. 2. Jeżeli ze względu na rodzaj i warunki wykonywania prac na wysokości zastosowanie balustrad, o których mowa w ust. 1, jest niemożliwe, należy stosować inne skuteczne środki ochrony pracowników przed upadkiem z wysokości, odpowiednie do rodzaju i warunków wykonywania pracy. 3. Wymagania określone w ust. 1 nie dotyczą ramp przeładunkowych. § 107. Prace na wysokości powinny być organizowane i wykonywane w sposób nie zmuszający pracownika do wychylania się poza poręcz balustrady lub obrys urządzenia, na którym stoi. Na uwagę zasługuje § 108. przy pracach na: drabinach, klamrach, rusztowaniach i innych podwyższeniach nie przeznaczonych na pobyt ludzi, na wysokości do 2 m nad poziomem podłogi lub ziemi nie wymagających od pracownika wychylania się poza obrys urządzenia, na którym stoi, albo przyjmowania innej wymuszonej pozycji ciała grożącej upadkiem z wysokości, należy zapewnić, aby: 1) drabiny, klamry, rusztowania, pomosty i inne urządzenia były stabilne i zabezpieczone przed nie przewidywaną zmianą położenia oraz posiadały odpowiednią wytrzymałość na przewidywane obciążenie, 2) pomost roboczy spełniał następujące wymagania: a) powierzchnia pomostu powinna być wystarczająca dla pracowników, narzędzi i niezbędnych materiałów, b) podłoga powinna być pozioma i równa, trwale umocowana do elementów konstrukcyjnych pomostu, c) w widocznym miejscu pomostu powinny być umieszczone czytelne informacje o wielkości dopuszczalnego obciążenia. § 109. 1. Przy pracach wykonywanych na rusztowaniach na wysokości powyżej 2 m od otaczającego poziomu podłogi lub terenu zewnętrznego oraz na podestach ruchomych wiszących należy w szczególności: 1) zapewnić bezpieczeństwo przy komunikacji pionowej i dojścia do stanowiska pracy, 2) zapewnić stabilność rusztowań i odpowiednią ich wytrzymałość na przewidywane obciążenia, 3) przed rozpoczęciem użytkowania rusztowania należy dokonać odbioru technicznego w trybie określonym w odrębnych przepisach. 2. Rusztowania i podesty ruchome wiszące powinny spełniać wymagania określone odpowiednio w odrębnych przepisach oraz w Polskich Normach.

[konrad157]

Pozostaje, główne pytanie poszkodowanego o – „czy do wypłaty zasiłku chorobowego potrzebny jest protokół powypadkowy?” -- Zasiłek chorobowy w przypadku „zidanka43” przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy, nie dłużej niż przez 182 dni, USTAWA z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, art. 36. 1. podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. 2. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. 3. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego za jeden dzień niezdolności do pracy stanowi jedna trzydziesta część wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku. 4. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego u płatnika składek w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie którego powstała niezdolność do pracy. Art. 37. 1. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie, które ubezpieczony będący pracownikiem osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi: 1) wynagrodzenie miesięczne określone w umowie o pracę lub w innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek pracy, jeżeli wynagrodzenie przysługuje w stałej miesięcznej wysokości; 2) wynagrodzenie miesięczne obliczone przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego za przepracowane dni robocze przez liczbę dni przepracowanych i pomnożenie przez liczbę dni, które ubezpieczony będący pracownikiem był obowiązany przepracować w tym miesiącu, jeżeli przepracował choćby 1 dzień; 3) kwota zmiennych składników wynagrodzenia w przeciętnej miesięcznej wysokości, wypłacona za miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, pracownikom zatrudnionym na takim samym lub podobnym stanowisku pracy u pracodawcy, u którego przysługuje zasiłek chorobowy, jeżeli ubezpieczony będący pracownikiem nie osiągnął żadnego wynagrodzenia. W tym miejscu należy podkreślić, że USTAWA z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych - art. 9. 1. Zasiłek chorobowy i świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia wypadkowego przysługują w wysokości 100% podstawy wymiaru. Natomiast, jeżeli chodzi o dokumentację to: dokumentem stanowiącym podstawę do wypłaty zasiłku chorobowego jest zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy wystawione na druku ZUS ZLA. Jeżeli zasiłek wypłacany jest przez ZUS, do jego wypłaty niezbędne jest zaświadczenie płatnika składek wystawione na druku ZUS Z-3 - w przypadku pracowników albo ZUS Z-3a - w przypadku pozostałych ubezpieczonych oraz protokół powypadkowy - w razie niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy ubezpieczonego będącego pracownikiem lub karta wypadku przy pracy - w razie niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy ubezpieczonego innego niż pracownik. Oczywiście zakładamy, że np. poszkodowany nie zachowuje prawo do wynagrodzenia na podstawie przepisów szczególnych !!!!!! .

[konrad157]

Świadczenie rehabilitacyjne: należy pamiętać, że USTAWA z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, art. Art. 9. 1. Zasiłek chorobowy i świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia wypadkowego przysługują w wysokości 100% podstawy wymiaru. Świadczenie rehabilitacyjne przyznawane jest na wniosek ubezpieczonego. Bardzo ważne !!!!, wniosek o świadczenie rehabilitacyjne wraz z kompletną dokumentacją powinien być złożony w terenowej jednostce organizacyjnej ZUS co najmniej na 6 tygodni przed zakończeniem pełnego okresu zasiłkowego, który w przypadku „zidanka43” będzie wynosił 182 dni. Poszkodowany, który będzie się ubiegał o świadczenie rehabilitacyjne powinien złożyć wniosek na druku ZUS Np-7, zaświadczenie o stanie zdrowia druk ZUS N-9 wypełnione przez lekarza leczącego, wywiad zawodowy z miejsca pracy (druk ZUS N-10); wywiad zawodowy nie jest wymagany, jeżeli niezdolność do pracy powstała po ustaniu tytułu ubezpieczenia lub osoba niezdolna do pracy jest ubezpieczonym prowadzącym działalność pozarolniczą, protokół powypadkowy lub kartę wypadku. O potrzebie przyznania świadczenia rehabilitacyjnego orzeka lekarz orzecznik ZUS. Jeżeli świadczenie jest wypłacanie przez ZUS, do jego wypłaty niezbędne jest zaświadczenie płatnika składek wystawione na druku ZUS Z-3 - w przypadku pracowników albo ZUS Z-3a - w przypadku pozostałych ubezpieczonych. Dodatkowo do wypłaty przez ZUS świadczenia za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia osoba ubiegająca się o świadczenie składa oświadczenie o zaprzestaniu i niepodjęciu działalności zarobkowej, o nieustaleniu prawa do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego oraz o niepodleganiu obowiązkowo ubezpieczeniu społecznemu rolników.

[konrad157]

Na podstawie tego co napisał "zidanek43", wydaje mi się, że mógłby się starać również o przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności. Zaznaczam wyraźnie, że opieram się tylko tych informacjach podanych przez poszkodowanego. O takie świadczenie należy się ubiegać w MOPS lub GOPS - funkcjonują tam zespoły do orzekania o niepełnosprawności do których należy złożyć: wniosek o ustalenie stopnia niepełnosprawności, zaświadczenie lekarskie ważne 30 dni, kserokopię dokumentacji medycznej (karty wypisowe leczenia szpitalnego, wyniki badań, opisy zdięć RTG, audiogram itp.) oraz kserokopię dowodu osobistego. Jeżeli zostało by przyznane np. orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności to zasiłek pielęgnacyjny wyniesie ok 153 zł miesięcznie (proszę sprawdzić w tabelach, gdyż nie mam pewności czy wysokość zasiłku nie była rewaloryzowana).

[szkoda]

 

konrad157 wrote:

Szkoda napisał: " -- Nie ma to większego znaczenia, gdyż sporządza się kartę wypadku. Ponadto od 1 stycznia 2010 r. przestał obowiązywać art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) w brzmieniu „Nie podlegają ubezpieczeniu wypadkowemu osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, jeżeli wykonują pracę poza siedzibą lub miejscem prowadzenia działalności zleceniodawcy”. Wobec tego od dn. 1 stycznia 2010 r. wszyscy zleceniobiorcy objęci ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi obowiązkowo podlegają ubezpieczeniu wypadkowemu, niezależnie od tego czy praca jest wykonywana w siedzibie zleceniodawcy czy poza nią." -- oczywiście zgadzam się z powyższym, ale jednocześnie, a z drugiej strony lekko mnie zdziwiła ta odpowiedź, gdyż na podstawie tak krótkiego opisu, jakiego dokonał poszkodowany "zidanek43" trudno wnioskować czy należą się mu podstawowe świadczenia powypadkowe w postaci zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego, nie mówiąc o dalszych procedurach i dokumentacji.

Zgadza się- nigdy nie ma takiej pewności- ale trzeba przedstawić procedurę, a resztę niesttety poszkodowany pracownik sam musi przełożyć na swoją sprawę. Oczywiście jak w miarę rozwoju wątku są dodatkowe informacje to się je na bieżąco weryfikuje, stawia opinie, wskazuje optymalną ściężkę działania.

[szkoda]

 

paruslex wrote:

Przy takim wypadku ważne jest czy były odpowiednie zabezpieczenia, szelki, kask, barierki etc oraz czy były wykonane niezbędne do takich prac badania. Proszę dowiedzieć się jaka to była dokładnie wysokość , bo powyżej 3 m powinien mieć Pan badania wysokościowe. Proszę uwzględnić te okoliczności przy protokole powypadkowym.

Popieram w całości.

[904712]

MAM SWOJA DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA-ZAKŁAD STOLARSKI.W TRAKCIE PRACY ZOSTAŁ NARUSZONY PALEC U REKI.PO PARU TYGODNIACH CZEŚĆ TEGO PALCA ZOSTAŁA MI AMPUTOWANA.WE WRZEŚNI MINA ROK OD WYPADKU A JA NIEMAM SPRAWNEGO TEGO PALCA WOGLE SIE NIEZGINA.PŁACIŁEM SKŁADKI W ZUSIE.GDZIE MOGE STARAĆ SIE O ODSZKODOWANIE.

[szkoda]

 

904712 wrote:

MAM SWOJA DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA-ZAKŁAD STOLARSKI.W TRAKCIE PRACY ZOSTAŁ NARUSZONY PALEC U REKI.PO PARU TYGODNIACH CZEŚĆ TEGO PALCA ZOSTAŁA MI AMPUTOWANA.WE WRZEŚNI MINA ROK OD WYPADKU A JA NIEMAM SPRAWNEGO TEGO PALCA WOGLE SIE NIEZGINA.PŁACIŁEM SKŁADKI W ZUSIE.GDZIE MOGE STARAĆ SIE O ODSZKODOWANIE.

Wypadek należało niezwłocznie zgłosić do ZUS, który ustali okoliczności i przyczyny wypadku, a następnie wypłaci ewentualne jednorazowe odszkodowanie za trwały uszczerbek na zdrowiu. Szkodę można likwidować również z wszelkich ubezpieczeń dobrowolnych NNW.

[904712]

JESLI TERAZ ZGŁOSZE ZDAŻENIE DO ZUSU CZY NIEBEDZIE PRZEDAWNIONE

[szkoda]

 

904712 wrote:

JESLI TERAZ ZGŁOSZE ZDAŻENIE DO ZUSU CZY NIEBEDZIE PRZEDAWNIONE

Zgodnie z aktualną linią orzeczniczą zgłoszenie wypadku przy pracy, ustalenie, że zdarzenie było wypadkiem przy pracy jak i roszczenie o jednorazowe odszkodowanie z ZUS za stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu ma charakter świadczenia z ubezpieczenia społecznego i nie podlega przedawnieniu. Zgodnie z tezą wyroku S.N. z dnia 16 marca 1999 r. II UKN 510/98 „Roszczenie o ustalenie, że zdarzenie było wypadkiem przy pracy (art. 189 KPC) nie przedawnia się na podstawie art. 291 § 1 KP”. W uzasadnieniu tegoż wyroku S.N. dalej pisze „Sąd Wojewódzki nie podzielił stanowiska strony pozwanej, jakoby roszczenie powoda uległo przedawnieniu na podstawie art. 291 KP. Przewidziany w tym przepisie trzyletni termin przedawnienia odnosi się tak do roszczeń majątkowych, jak i niemajątkowych, lecz wynikających ze stosunku pracy. Przepisy prawa pracy wprowadzają pojęcie spraw z zakresu prawa pracy i spraw ze stosunku pracy. Niewątpliwie do pierwszych należy powództwo o ustalenie, oparte na art. 189 KPC, że określone zdarzenie było wypadkiem przy pracy (II PZP 1/95, OSNAPiUS 1995 nr 15, poz. 18, OSPiKA 1980 z. 11, poz. 196). Druga kategoria spraw, do których ma zastosowanie art. 291 KP dotyczy roszczeń wynikających wyłącznie z treści stosunku łączącego pracodawcę z pracownikiem, a więc objętych treścią np. umowy o pracę. Wniesienie powództwa na podstawie art. 189 KPC nie jest ograniczone terminami przedawnienia (tak jak powództwo o świadczenie). Może być ono wniesione w każdym czasie, gdyż Sąd orzeka o nim według stanu z chwili wyrokowania. Żądanie ustalenia istnienia bądź nieistnienia prawa lub stosunku prawnego ma charakter niemajątkowy. Skoro więc art. 291 KP stosuje się do roszczeń niemajątkowych i majątkowych, lecz tylko ze stosunku pracy, to zgodnie z ogólnymi regułami wynikającymi z art. 118 KC, rozpatrywane roszczenie (z zakresu prawa pracy) nie ulega przedawnieniu.” Zgodnie z tezą wyroku SN. z dnia 8 sierpnia 2007 r. II UK 23/07 „Po uznaniu przez Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2002 r., P 5/01 (Dz.U. Nr 78, poz. 713, opublikowanym w dniu 19 czerwca 2002 r.) niekonstytucyjności art. 32 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144 ze zm.), jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (art. 9-11 tej ustawy), ma charakter świadczenia z ubezpieczenia społecznego i nie podlega przedawnieniu.”

[konrad157]

Dodam od siebie, że większym problemem dla ZUS będzie to kiedy poszkodowany dowiedział się o doznaniu uszczerbku na zdrowiu, gdyż w tym konkretnym przypadku chyba nie ma wątpliwości. Sąd Najwyższy w orzecznictwie, jasno wypowiedział się na ten tema, iż powzięcie wiadomości o uszczerbku na zdrowiu przez poszkodowanego jest kwestą faktu a nie prawa.

[konrad157]

Zaznaczam równocześnie, że czym innym są roszczenia związane z wypadkiem przy pracy, a czym innym samo ustalenie, że wypadek taki miał miejsce, dlatego roszczenie o ustalenie, że zdarzenie było wypadkiem przy pracy (art. 189 k.p.c.) nie przedawnia się na podstawie art. 291 § 1 k.p. lecz zgodnie z ogólnymi regułami zawartymi w Kodeksie cywilnym - wyrok SN z 16 marca 1999 r. (II UKN 510/98, OSNAPiUS 2000, z. 9, poz. 366). Ale trzeba wiedzieć, że bieg terminu przedawnienia roszczenia o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej rozpoczyna się od dnia, w którym pracownik dowiedział się o doznaniu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu albo o jego zwiększeniu się o co najmniej 10% np. np. uchwała składu siedmiu sędziów z 17 pa?dziernika 1984 r. III PZP 29/84, OSNCP 1985, z. 203, poz. 21 lub wyrok z dnia 19 listopada 1999 r., II UKN 197/99, OSNAP 2001, z. 4, poz. 127). Dlatego wydaje mi się, że sprawa jest przegrana w przypadku poszkodowanego 904712. Życzę jednocześnie Panu szybkiego powrotu do zdrowia.

[szkoda]

konrad157 wrote:

Zaznaczam równocześnie, że czym innym są roszczenia związane z wypadkiem przy pracy, a czym innym samo ustalenie, że wypadek taki miał miejsce, dlatego roszczenie o ustalenie, że zdarzenie było wypadkiem przy pracy (art. 189 k.p.c.) nie przedawnia się na podstawie art. 291 § 1 k.p. lecz zgodnie z ogólnymi regułami zawartymi w Kodeksie cywilnym - wyrok SN z 16 marca 1999 r. (II UKN 510/98, OSNAPiUS 2000, z. 9, poz. 366). Ale trzeba wiedzieć, że bieg terminu przedawnienia roszczenia o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej rozpoczyna się od dnia, w którym pracownik dowiedział się o doznaniu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu albo o jego zwiększeniu się o co najmniej 10% np. np. uchwała składu siedmiu sędziów z 17 pa?dziernika 1984 r. III PZP 29/84, OSNCP 1985, z. 203, poz. 21 lub wyrok z dnia 19 listopada 1999 r., II UKN 197/99, OSNAP 2001, z. 4, poz. 127). Dlatego wydaje mi się, że sprawa jest przegrana w przypadku poszkodowanego 904712. Życzę jednocześnie Panu szybkiego powrotu do zdrowia.

konrad157 wrote:

Zaznaczam równocześnie, że czym innym są roszczenia związane z wypadkiem przy pracy, a czym innym samo ustalenie, że wypadek taki miał miejsce, dlatego roszczenie o ustalenie, że zdarzenie było wypadkiem przy pracy (art. 189 k.p.c.) nie przedawnia się na podstawie art. 291 § 1 k.p. lecz zgodnie z ogólnymi regułami zawartymi w Kodeksie cywilnym - wyrok SN z 16 marca 1999 r. (II UKN 510/98, OSNAPiUS 2000, z. 9, poz. 366).

Zgadza się- często wypadek może mieć miejsce, a nie sposób ten fakt udowodnić.

konrad157 wrote:

Ale trzeba wiedzieć, że bieg terminu przedawnienia roszczenia o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej rozpoczyna się od dnia, w którym pracownik dowiedział się o doznaniu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu albo o jego zwiększeniu się o co najmniej 10% np. np. uchwała składu siedmiu sędziów z 17 pa?dziernika 1984 r. III PZP 29/84, OSNCP 1985, z. 203, poz. 21 lub wyrok z dnia 19 listopada 1999 r., II UKN 197/99, OSNAP 2001, z. 4, poz. 127).

Owe wyroki dawno analizowałem ale wydaję się już nieaktualne. Zgodnie z tezą wyroku SN. z dnia 8 sierpnia 2007 r. II UK 23/07 „Po uznaniu przez Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2002 r., P 5/01 (Dz.U. Nr 78, poz. 713, opublikowanym w dniu 19 czerwca 2002 r.) niekonstytucyjności art. 32 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144 ze zm.), jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (art. 9-11 tej ustawy), ma charakter świadczenia z ubezpieczenia społecznego i nie podlega przedawnieniu.”

konrad157 wrote:

Dlatego wydaje mi się, że sprawa jest przegrana w przypadku poszkodowanego 904712. Życzę jednocześnie Panu szybkiego powrotu do zdrowia.

Nie jest to przesądzone jeśli doszło do tak poważnego wypadku.

[szkoda]

 

konrad157 wrote:

Dodam od siebie, że większym problemem dla ZUS będzie to kiedy poszkodowany dowiedział się o doznaniu uszczerbku na zdrowiu, gdyż w tym konkretnym przypadku chyba nie ma wątpliwości. Sąd Najwyższy w orzecznictwie, jasno wypowiedział się na ten tema, iż powzięcie wiadomości o uszczerbku na zdrowiu przez poszkodowanego jest kwestą faktu a nie prawa.

Wydaje się, że skoro był taki cieżki wypadek w postaci urazu palca i jego amputowania to wszystko jest udokumentowane w dokumentacji szpitalnej i z tym nie będzie problemu aby udowodnić dzień powzięcia informacji o doznanym uszczerbeku na zdrowiu.

[konrad157]

Chodzi mi głównie o: Dla osoby prowadzącej pozarolniczą działalność i osoby z nią współpracującej, w stosunku do której postępowanie powypadkowe przeprowadza Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zgłoszenia wypadku przy pracy dokonuje się niezwłocznie w terenowej jednostce organizacyjnej Zakładu, właściwej ze względu na siedzibę prowadzenia działalności. Natomiast zdarzenie uznaje się za wypadek przy pracy na podstawie ustalenia jego okoliczności i przyczyn, w szczególności przez: 1) zabezpieczenie miejsca wypadku w sposób pozwalający odtworzyć jego okoliczności, 2) dokonanie oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego maszyn i innych urządzeń technicznych, stanu urządzeń ochronnych oraz zbadanie warunków wykonywania pracy i innych okoliczności, które mogły mieć wpływ na powstanie wypadku, 3) przesłuchanie poszkodowanego, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, 4) przesłuchanie świadków wypadku, 5) zebranie innych dowodów dotyczących wypadku, uznanych za niezbędne. Ciekaw jestem, w związku z tym, jak poszkodowany zgłaszając fakt zaistnienia wypadku będzie tłumaczył, że nie wywiązał się z obowiązku niezwłocznego zgłoszenia, gdyż bardzo łatwo ustalić kiedy poszkodowany wiedział faktycznie o urazie.

[szkoda]

 

konrad157 wrote:

Chodzi mi głównie o: Dla osoby prowadzącej pozarolniczą działalność i osoby z nią współpracującej, w stosunku do której postępowanie powypadkowe przeprowadza Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zgłoszenia wypadku przy pracy dokonuje się niezwłocznie w terenowej jednostce organizacyjnej Zakładu, właściwej ze względu na siedzibę prowadzenia działalności. Natomiast zdarzenie uznaje się za wypadek przy pracy na podstawie ustalenia jego okoliczności i przyczyn, w szczególności przez: 1) zabezpieczenie miejsca wypadku w sposób pozwalający odtworzyć jego okoliczności, 2) dokonanie oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego maszyn i innych urządzeń technicznych, stanu urządzeń ochronnych oraz zbadanie warunków wykonywania pracy i innych okoliczności, które mogły mieć wpływ na powstanie wypadku, 3) przesłuchanie poszkodowanego, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, 4) przesłuchanie świadków wypadku, 5) zebranie innych dowodów dotyczących wypadku, uznanych za niezbędne. Ciekaw jestem, w związku z tym, jak poszkodowany zgłaszając fakt zaistnienia wypadku będzie tłumaczył, że nie wywiązał się z obowiązku niezwłocznego zgłoszenia, gdyż bardzo łatwo ustalić kiedy poszkodowany wiedział faktycznie o urazie.

Słusznie- trudno będzie ustalić okoliczności i przyczyny wypadku.

[konrad157]

Znam sentencje wyroku sądu najwyższego w sprawie przedawnienia odszkodowania za wypadek przy pracy , i szczerze przyznam, że jestem zdziwiony tym wyrokiem, i tu może pozwolę sobie zacytować kilka zdań, które pojawiają się w 99% tekstów na ten temat: zgodnie z art. 6 ust.1 pkt 4 i 5 ustawy wypadkowej, ubezpieczonemu, który

doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, a także dla członków rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Ubezpieczeniowy charakter świadczeń z tego tytułu (ubezpieczenia wypadkowego) daje podstawę do stwierdzenia, że w aktualnym stanie prawnym roszczenie o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej nie podlega przedawnieniu. Nic innego nie wynika z tej ustawy, brak też podstaw do stosowania przepisów Kodeksu pracy o przedawnieniu - art. 291 § 1, przewidującego, że roszczenia ze stosunku

pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym stały się wymagalne. Powstaje jednak pewien problem, nie sposób odnieść wrażenie, większość tekstów pisanych o problematyce przedawnienia świadczenia ubezpieczeniowego wypadkowego automatycznie wiązana jest z postępowaniem powypadkowym. A przecież ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 1 lipca 2009 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy powstało na podstawie art. 237 § 1 pkt. 1 i 2 Kp. Przypomnę również, że Ustawa o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w art. 5 ust 2 reguluje wyraźnie iż, ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, jakiemu uległ ubezpieczony będący pracownikiem, a także stwierdzenie choroby zawodowej u pracownika następuje w trybie określonym przepisami Kodeksu pracy. Proszę zauważyć „ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku” . A teraz proszę zwrócić uwagę na formę prowadzenia postępowania powypadkowego w tym konkretnym przypadku przez ZUS, przecież będzie to w czystej postaci postępowanie administracyjne. I tak art. 28. KPC - stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. W moim odczuciu, czym innym jest roszczenie o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy a czym innym jest wniosek poszkodowanego o wszczęcie postępowania i przeprowadzenie go w celu ustalenia czy zdarzenie miało cechy wypadku przy pracy. Tak więc mieszanie tych dwóch problemów pomimo, że prawna realizacja roszczenia odszkodowawczego jest uzależniona od przeprowadzenia postępowania powypadkowego, to mimo to w momencie gdy zaistnieje podejrzenie, że poszkodowany zaniedbał rażąco obowiązek niezwłocznego poinformowania właściwej instytucji o wypadku przy pracy, ZUS powinien taki wniosek o wszczęcie postępowania odrzucić.

[konrad157]

A chciałby zwrócić uwagę na jeszcze jedne fakt, zgadzam się z opinią i przytoczonymi wyrokami SN przez Pana Szkodę, ale jednocześnie zauważam gigantyczną lukę prawną, proszę zwrócić uwagę na sam fakt możliwości zgłoszenia w tzw. późniejszym terminie wypadku przy pracy, przecież w tym czasie można usunąć wile dowodów, które świadczyłyby np. o rażącym niedbalstwie czy o spożytym alkoholu itd. ...

[szkoda]

konrad157 wrote:

Znam sentencje wyroku sądu najwyższego w sprawie przedawnienia odszkodowania za wypadek przy pracy , i szczerze przyznam, że jestem zdziwiony tym wyrokiem, i tu może pozwolę sobie zacytować kilka zdań, które pojawiają się w 99% tekstów na ten temat: zgodnie z art. 6 ust.1 pkt 4 i 5 ustawy wypadkowej, ubezpieczonemu, który
doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, a także dla członków rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Ubezpieczeniowy charakter świadczeń z tego tytułu (ubezpieczenia wypadkowego) daje podstawę do stwierdzenia, że w aktualnym stanie prawnym roszczenie o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej nie podlega przedawnieniu. Nic innego nie wynika z tej ustawy, brak też podstaw do stosowania przepisów Kodeksu pracy o przedawnieniu - art. 291 § 1, przewidującego, że roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym stały się wymagalne. Powstaje jednak pewien problem, nie sposób odnieść wrażenie, większość tekstów pisanych o problematyce przedawnienia świadczenia ubezpieczeniowego wypadkowego automatycznie wiązana jest z postępowaniem powypadkowym. A przecież ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 1 lipca 2009 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy powstało na podstawie art. 237 § 1 pkt. 1 i 2 Kp. Przypomnę również, że Ustawa o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w art. 5 ust 2 reguluje wyraźnie iż, ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, jakiemu uległ ubezpieczony będący pracownikiem, a także stwierdzenie choroby zawodowej u pracownika następuje w trybie określonym przepisami Kodeksu pracy. Proszę zauważyć „ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku” . A teraz proszę zwrócić uwagę na formę prowadzenia postępowania powypadkowego w tym konkretnym przypadku przez ZUS, przecież będzie to w czystej postaci postępowanie administracyjne. I tak art. 28. KPC - stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. W moim odczuciu, czym innym jest roszczenie o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy a czym innym jest wniosek poszkodowanego o wszczęcie postępowania i przeprowadzenie go w celu ustalenia czy zdarzenie miało cechy wypadku przy pracy. Tak więc mieszanie tych dwóch problemów pomimo, że prawna realizacja roszczenia odszkodowawczego jest uzależniona od przeprowadzenia postępowania powypadkowego, to mimo to w momencie gdy zaistnieje podejrzenie, że poszkodowany zaniedbał rażąco obowiązek niezwłocznego poinformowania właściwej instytucji o wypadku przy pracy, ZUS powinien taki wniosek o wszczęcie postępowania odrzucić.

Zgadza się. Od wielu lat panują spory doktrynalne czy roszczenie o jednorazowe odszkodowanie ulega przedawnieniu czy też nie ulega. Co prawda na szczęście ma to znikome znacznie praktyczne, gdyż zwykle nie ma tutaj aż takiej zwłoki. Co więcej judykatura S.N. często jest rozbieżna. Zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji R.P. źródłami powszechnie obowiązującego praw Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Zgodnie zaś z art. 190 Konstytucji R.P. orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają moc powszechnie obowiązującą i są ostateczne. Natomiast orzeczenia Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego, sądów powszechnych, wojskowych, administracyjnych nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Zgodnie z art. 390 k.p.c. w zw. z art. 1 k.p.c. jeżeli przy rozpoznawaniu apelacji powstanie zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, sąd może przedstawić to zagadnienie do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu, odraczając rozpoznanie sprawy. Sąd Najwyższy władny jest przejąć sprawę do rozpoznania albo przekazać zagadnienie do rozstrzygnięcia powiększonemu składowi tego Sądu. Uchwała Sądu Najwyższego rozstrzygająca zagadnienie prawne wiąże w danej sprawie. Podobnie w sprawach karnych, gdzie zgodnie z art. 441 k.p.k. jeżeli przy rozpoznawaniu środka odwoławczego wyłoni się zagadnienie prawne wymagające zasadniczej wykładni ustawy, sąd odwoławczy może odroczyć rozpoznanie sprawy i przekazać zagadnienie do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu. Sąd Najwyższy może przekazać rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego powiększonemu składowi tego sądu. Uchwała Sądu Najwyższego jest w danej sprawie wiążąca. Prokurator, obrońcy i pełnomocnicy mają prawo wziąć udział w posiedzeniu. Sąd Najwyższy może przejąć sprawę do swego rozpoznania. Wobec tego orzeczenia S.N. są wiążące tylko w konkretnej sprawie. Jednak ów wyrok wydaje się być do zaakceptowania chociażby, że jest wydany na podstawie aktualnej ustawy wypadkowej. W mojej ocenie jednak zaniechanie niezwłocznego zawiadomienia o wypadku nie powinno powodować skutku w postaci odrzucenie takiego wniosku, gdyż nigdzie ustawodawca nie miał nic takiego na myśli.

[szkoda]

 

konrad157 wrote:

A chciałby zwrócić uwagę na jeszcze jedne fakt, zgadzam się z opinią i przytoczonymi wyrokami SN przez Pana Szkodę, ale jednocześnie zauważam gigantyczną lukę prawną, proszę zwrócić uwagę na sam fakt możliwości zgłoszenia w tzw. późniejszym terminie wypadku przy pracy, przecież w tym czasie można usunąć wile dowodów, które świadczyłyby np. o rażącym niedbalstwie czy o spożytym alkoholu itd. ...

Zgadza się- tutaj ustawodawca powinien tą kwestię uregulować odpowiednimi zapisami. Co do usuwania dowodów to kwestia nie jest tak jednoznaczna. Zresztą przy poważniejszych wypadkach od razu pracownikowi jest udzielana pomoc medyczna w szpitalu i badana jest krew na zawartość alkoholu co powoduje, że trudno byłoby obalić fakt spożywania alkoholu. Ponadto dłuższy okres czasu od wypadku wcale nie musi świadczyć na korzyśc poszkodowanego pracownika, a może świadczyć wręcz na niekorzyść, gdzie pracodawca może chcieć naprawić pewne uchybienia przepisom prawa pracy.