Śmiertelny wypadek przy pracy

[Azazel]

Witam. Mój ojciec zginął w śmiertelnym wypadku przy pracy. Jadąc samochodem ciężarowym, zderzył się z innym samochodem ciężarowym na zakręcie i w wyniku rozległych obrażeń ciała po kilku dniach walki w szpitalu zmarł. Obcokrajowcowi z drugiego samochodu ciężarowego nic się nie stało. W zakładzie pracy w którym pracował mój ojciec akurat nie było ubezpieczenia ani grupowego( firma zrezygnowała z grupowego ubezpieczenia) ani mój ojciec nie był ubezpieczony indywidualnie. Pracował tam niespełna 2 miesiące. W karcie powypadkowej stwierdzono, winę mojego ojca, gdyż nie dostosował prędkości do panujących złych warunków na drodze i wyniosło go na zakręcie gdzie doszło do zderzenia. ZUS stwierdził związek śmierci z wypadkiem przy pracy. Z tego co wiem jestem wraz z rodziną uprawniony do jednorazowego odszkodowania i renty rodzinnej. Co mam zrobić dalej z tym oświadczeniem ZUSU? Czy iść z nim do zakładu pracy mojego ojca? Proszę o odpowiedź. Dziękuje

[green]

Pracownik będący prezesem małej spółdzielni mieszkaniowej uległ śmiertelnemu wypadkowi samochodowemu (potrącenie na pasach) z winy kierowcy. Wypadek wydarzył się podczas przejścia z jednego bloku mieszkaniowego spółdzielni do drugiego. W blokach znajdują się urządzenia pomiarowe dostarczonego ciepła, które były sprawdzane przez prezesa.

ZUS odmówił wypłaty odszkodowania za wypadek przy pracy, argumentując, że pracownik nie miał uprawnień do obsługi urządzeń i nie miał tego w zakresie swoich obowiązków. Czy stanowisko ZUS jest słuszne? Czy należy mieć uprawnienia do sprawdzania urządzeń (np. czy nie doszło do zapowietrzenia zaworów). Nikt bowiem nie wskazywał, że urządzenia były obsługiwane przez pracownika. Czy prezes może wykonywać czynności nie wyszczególnione w zakresie jego obowiązków słuzbowych w ramach oszczędności i czy ZUS może tego nie uznać?

Czy państwo znacie orzecznictwo w podobnych sprawach?

[Ewania]

Moim zdaniem - należy bezwzględnie odwołać się do sądu. Prezes z pewnością ma w swoich czynnosciach nadzór nad substancją mieszkaniową jako taką, I w tym miesci sie praktycznie wszystko, chocby zwykły "obchód" bloków na zasadzie rutynowego obejrzenia ich stanu, czyli "pańskie oko konia tuczy".

Ja bym sie odwołała,

ZUS powoli przestaje byc smieszny w tym swoim generalnym odmawianiu wyplaty swiadczen i ktos powinien sie za to wziac

[danka01]

Witam. O tej sprawie pisałam już w tamtym roku, kiedy nagle w pracy zmarł mój mąż. W protokole powypadkowym nie uznano tego jako wypadek przy pracy, a jako przyczynę zgonu zanotowano zawał ( nie było sekcji zwłok). W tym roku w bardzo podobnych okolicznościach zmarł inny pracownik firmy w której pracował mój mąż. Też prawdopodobnie był to zawał, ale uznano to jako wypadek przy pracy, również nie było sekcji zwłok. Różnica polegała na tym, że mój mąż nigdy nie leczył się na serce, miał niskie ciśnienie i pracował sam - nie bylo świadków wypadku. Pan, który zmarł w tym roku, był otyły, leczył się na nadciśnienie. Chcę złożyć pozew do sądu pracy o wypłatę odszkodowania. Proszę o radę, o co powinnam domagać się w pozwie, czy powinnam powoływać się na tegoroczny przypadek. Dodatkowo czy będę ponosiła jakieś koszty z tym związane. Czy ktoś powinien mnie reprezentować - to znaczy czy powinnam wynająć adwokata. Dodtkowo doszły mnie słuchy, że firma męża gotowa byłaby na ugodę - ale musi być ten pozew w sądzie. Z góry dziękuję za informację.

[behapowka]

Myslę, ze pozew powinien zawieać żądanie zminy kwalifikacji wypadku na wypadek przy pracy i wypłatę odszkodowania.

Z tego co wiem za sprawy w sądzie pracy się nie płaci.

Moim zdnaiem nie będzie to prosta sprawa, dlatego myslę że adwokat jak najbardziej by się przydał

[Artur1]

[quote=danka01, a jako przyczynę zgonu zanotowano zawał ( nie było sekcji zwłok). No to jak to medyk stwierdził !

[Artur1]

Koszty w S.P. występują od wartości sporu 50.000 i wzwyż

[faworyt]

Czy wystąpiła już Pan z pozwem do sądu pracy? Na jakim etapie jest sprawa?

[szkoda]

behapówka wrote:

Myslę, ze pozew powinien zawieać żądanie zminy kwalifikacji wypadku na wypadek przy pracy i wypłatę odszkodowania.
Z tego co wiem za sprawy w sądzie pracy się nie płaci.
Moim zdnaiem nie będzie to prosta sprawa, dlatego myslę że adwokat jak najbardziej by się przydał

Za sprawy w sądzie pracy płaci się-oczywiście zależy jakie sprawy i w jakich okolicznościach. To tylko jest takie gołosłowie i odczucie społeczeństwa, że w sądzie pracy nie ponosi się żadnych kosztów. Podam wybitny przykład łamiący ów pogląd wybikający za pewne z braku dostatecznej znajomości przepisów prawnych. Pracownik otrzymuje rzekomo niesłuszne wypowiedzenie umowy o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia. W terminie 7 dni może składać pozew do sądu. Ustawowo na podstawie art. 96 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 167, poz. 1398 ze zm.) pracownik jest zwolniony z opłat- ale jednak gdy wartość przedmiotu sporu przekracza 50 tys. złotych płaci 5% wartości przedmiotu sporu. Jeśli dochodzi pozwem uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub odpowiednio przywrócenia do pracy to wartość przedmiotu sporu jeśli mamy do czynienia z umową na czas nieokreślony zgodnie z art. 23[1] k.p.c. równa jest sumie wynagrodzenia za pracę za okres 12 miesięcy. Jak pracownik piastował stanowisko kierownicze to może owa suma przekraczać 50 tys. zł.. Dla przykładu 55 tys. zł. Przy wnoszeniu pozwu pracownik musi już zapłacić- 2750 zł.. Od apelacji to samo- 2750 zł., od kasacji to samo- 2750 zł. Koszty zastępstwa procesowego za przeciwnika za I i II instancję co najmniej po 60 zł. co daje w sumie 120 zł. (to stawka minimalna najczęściej orzekana przez sąd pracy), za kasację 120 zł.. Trzeba wiedzieć, że w doktrynie i judykaturze przyjmuje się, że do stanowisk samodzielnych i kierowniczych przyjmuje się ostrzejsze kryteria do wypowiedzenia. W sumie daje to 8490 zł.+ oczywiście koszty ewentualnego pełnomocnika pracownika (chyba, że występuje sam, ale kasację już sam nie może wnieść). Czyli w sumie trywialna sprawa, a prawie 10 tys. zł. wynoszą koszty zastępstwa procesowego strony przeciwnej jeśli pozew zostanie oddalony i jeszcze przegrana w sądzie i utrata pracy. Dość, że pracownik został zwolniony to jeszcze musi zapłacić ok. 10 tys. zł. i włóczyć się co najmniej 1 rok po sądach (rok to takie minimum). Gdy wnosi o odszkodowanie (co najwyżej 3 krotność wynagrodzenia za pracę) wówczas nie wnosi opłaty od pozwu, gdyż zwykle wartość przedmiotu sporu nie przekracza kwoty 50 tys. zł, jednak nie ma zwykle kasacji (w myśl art. 398[2] § 1 k.p.c. kasacja nie przysługuje jeśli w sprawach z zakresu prawa pracy wartość przedmiotu sporu jest niższa niż 10 tys. zł.), ale w przypadku przegranej zapłaci wysokie kwoty za zastępstwo procesowe drugiej strony. Przykładowo w przypadku pozwu o odszkodowanie gdzie wartość przedmiotu sporu wynosi 12 tys. zł. (przysługuje wówczas kasacja) to na podstawie § 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie/radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwota minimalna wynosi 1800 zł.. (w przypadku pozwu o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne lub odpowiednio o przywrócenie do pracy- 60 zł. z uwagi na § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia. W sądzie II instancji opłata minimalna będzie wynosić jeżeli w sądzie I instancji sprawę prowadził ten sam adwokat/radca prawny na podstawie § 13 ust. 1 pkt 1 in principo w zw. z § 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia 900 zł., a gdy występuje inny adwokat/ radca prawny niż w sądzie I instancji to na podstawie § 13 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia- 1350 zł (w przypadku pozwu o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne lub odpowiednio o przywrócenie do pracy na podstawie opłata minimalna będzie wynosić na podstawie § 13 ust. 1 pkt 1 in fine w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia- 60zł.). W postępowaniu kasacyjnym tj. sporządzeniu kasacji i oraz udział w rozprawie przed Sądem Najwyższym o ile wartość przedmiotu sporu w sprawie z zakresu prawa pracy przekracza 10 tys. zł. np. wynosi 12 tys. zł to opłata minimalna będzie wynosić jeżeli w sądzie II instancji sprawę prowadził ten sam adwokat/ radca prawny na podstawie § 13 ust. 4 pkt 1 in principo w zw. z § 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia 1350 zł. (na podstawie § 13 ust. 4 pkt 2 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia 900 zł. jeśli nie ma udziału w rozprawie przed Sądem Najwyższym), a gdy w sądzie II instancji sprawę prowadził inny adwokat radca prawny to na podstawie § 13 ust. 4 pkt 1 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia 1800 zł. (na podstawie § 13 ust. 4 pkt 2 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia 1350 zł. jeśli nie ma udziału w rozprawie przed Sądem Najwyższym). W przypadku pozwu o przywrócenie do pracy bez znaczenia czy w sądzie II instancji sprawę prowadził ten sam adwokat radca prawny to na podstawie § 13 ust. 4 pkt 1 in fine w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia 120 zł.). W sumie za I i II instancję i za kasację oraz udział w rozprawie przed Sądem Najwyższym koszty zastępstwa procesowego wynoszą odpowiednio przy prowadzenie sprawy przez tego samego adwokata/radcę prawnego w sądzie I i II instancji oraz w sądzie II instancji i kasacji 4050 zł. (3600 zł. jeśli brak udziału w rozprawie przed Sądem Najwyższym), przy prowadzenie sprawy przez tego samego adwokata/radcę prawnego w sądzie I i II instancji oraz innego adwokata w sądzie II instancji i kasacji 4500 zł. (4050 zł. jeśli brak udziału w rozprawie przed Sądem Najwyższym), przy prowadzenie sprawy przez innego adwokata/radcę prawnego w sądzie I i II instancji oraz tego samego adwokata/radcę prawnego w sądzie II instancji i kasacji 4500 zł. (4050 zł. jeśli brak udziału w rozprawie przed Sądem Najwyższym), przy prowadzenie sprawy przez innego adwokata/radcę prawnego w sądzie I i II instancji oraz innego adwokata/radcę prawnego w sądzie II instancji i kasacji 4950 zł. (4500 zł. jeśli brak udziału w rozprawie przed Sądem Najwyższym). W przypadku natomiast pozwu o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne lub odpowiednio przywrócenie do pracy gdy wartość przedmiotu sporu nie przekracza kwoty 50 tys. zł. opłata minimalna wynosi 240 zł.+ koszt opłaty podstawowej od apelacji w wysokości 30 zł. i koszt opłaty podstawowej od kasacji w wysokości 30 zł.. W myśl art. 45 § 2 k.p. sąd pracy może nie uwzględnić żądania pracownika uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do pracy, jeżeli ustali, że uwzględnienie takiego żądania jest niemożliwe lub niecelowe; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu. Wobec tego sąd czyni to obligatoryjnie o ile zaistnieją przesłanki do uznania, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę lub jest nieuzasadnione. Wypowiedzenie może naruszać przepisy o pracę jeżeli podana przyczyny wypowiedzenia umowy zawartej na czas nieokreślony (lub innej umowy jeśli chodzi o rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia tzw. "dyscyplinarka"- tutaj trzeba podać przyczyną nawet w przypadku umowy na okres próbny i na czas określony) narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę (przyczyna jest niezrozumiała, niejasna inaczej nierzeczowa, niedostatecznie, niewystarczająco konkretna z uwzględnienie stanowiska i innych znanych pracownikowi wiadomości uściślających ową przyczynę, jest nierzeczywista (inaczej pozorna, nieprawdziwa). Również jeśli wypowiedzenie jest nieuzasadnione tj. innymi słowy pomimo, że przyczyna jest zrozumiała, jasna inaczej rzeczowa, dostatecznie konkretna, rzeczywista inaczej prawdziwa to nie uzasadnia to zwolnienia pracownika. Wynika z tego, że przezornie lepiej jest zawsze występować o przywrócenie do pracy (wówczas odszkodowanie jeśli będzie podstawa jest orzekane przez sąd z urzędu na podstawie art. 45 § 2 k.p.) o ile tylko wartość przedmiotu sporu wyliczona zgodnie z art. 23[1] k.p.c. nie przekracza 50 tys. zł. (suma wynagrodzenia za 1 rok nie przekracza 50 tys. zł, gdyż inaczej wnosi się od pozwu i środka zaskarżenia opłatę stosunkową 5%). Gdy tak wliczona kwota wartości przedmiotu sporu przewyższa kwotę 50 tys. zł należy rozważać wniesienie pozwu o odszkodowanie- wówczas wartość przedmiotu sporu zgodnie z art. 47[1] k.p. wynosi z reguły trzykrotność miesięcznego wypowiedzenia. Jednak wówczas trzeba wiedzieć, że sąd nie może przywrócić pracownika do pracy jeśli pozew uzna za zasadny oraz o tym, że jeśli tak wyliczona wartość przedmiotu sporu nie przekracza 10 tys. zł to zgodnie z art. 398[2] § 1 k.p.c. skarga kasacyjna w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych nie przysługuje. Sąd może przywrócić do pracy, a raczej musi zgodnie z pierwszym żądaniem pracownika jeśli uzna pozew za zasadny, albo jeśli uzna, że przywrócenie jest niemożliwe (np. brak stanowiska) lub niecelowe (np. zbyt duży konflikt etc.) to przyznaje odszkodowanie z urzędu. Jednak gdy pracownik wnosi pozew o odszkodowanie to sąd może przyznać odszkodowanie lub nie, jednak nie może przywrócić do pracy. Ponadto narażamy się na spore koszty zastępstwa procesowego drugiej strony gdy nasz pozew zostanie oddalony. Wynika z tego, że ustawodawca jedynie rozgraniczył (trudno powiedzieć czy celowo) działanie pracownika, który nie chce już pracować u pracodawcy, a tylko domaga się odszkodowania- uznał taki pozew za bliski pozwu stricte cywilnemu (75% opłat wymienionych w § 6 wzmiankowanego rozporządzenia).

[szkoda]

 

Artur1 wrote:

Koszty w S.P. występują od wartości sporu 50.000 i wzwyż

Bardzo słuszna uwaga- jednak należy pamiętać również o kosztach zastępstwa procesowego strony przeciwnej w przypadku przegranego procesu.

[Kancelaria Prawna]

 

Azazel wrote:

Witam. Mój ojciec zginął w śmiertelnym wypadku przy pracy. Jadąc samochodem ciężarowym, zderzył się z innym samochodem ciężarowym na zakręcie i w wyniku rozległych obrażeń ciała po kilku dniach walki w szpitalu zmarł. Obcokrajowcowi z drugiego samochodu ciężarowego nic się nie stało. W zakładzie pracy w którym pracował mój ojciec akurat nie było ubezpieczenia ani grupowego( firma zrezygnowała z grupowego ubezpieczenia) ani mój ojciec nie był ubezpieczony indywidualnie. Pracował tam niespełna 2 miesiące. W karcie powypadkowej stwierdzono, winę mojego ojca, gdyż nie dostosował prędkości do panujących złych warunków na drodze i wyniosło go na zakręcie gdzie doszło do zderzenia. ZUS stwierdził związek śmierci z wypadkiem przy pracy. Z tego co wiem jestem wraz z rodziną uprawniony do jednorazowego odszkodowania i renty rodzinnej. Co mam zrobić dalej z tym oświadczeniem ZUSU? Czy iść z nim do zakładu pracy mojego ojca? Proszę o odpowiedź. Dziękuje

Proszę złożyć wniosek o wypłatę jednorazowego odszkodowania.

[szkoda]

Po zakończeniu leczenia i rehabilitacji pracownik składa wniosek do pracodawcy o skierowanie do lekarz orzecznika ZUS w celu ustalenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu- oryginał oraz zaświadczenie o stanie zdrowia- formularz N-9 wypełniony przez lekarza prowadzącego leczenie- oryginał, który jest ważny 30 dni od daty wystawienia. Na druku N-9 lekarz powinien zaznaczyć, że leczenie i rehabilitacja została zakończona. Pracodawca następnie przekazuje wszelką dokumentację do ZUS, który zazwyczaj wzywa na badanie przez lekarza orzecznika celem ustalenia trwałego procentowego uszczerbku na zdrowiu. Zgodnie z art. 14 ust. 2a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) od orzeczenia lekarza orzecznika osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu, zwanej dalej „komisją lekarską”, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego orzeczenia. Natomiast jeśli chodzi o świadczenia ustalane przez T.U. to żadne przepisy prawa nie nakładają na T.U. obowiązku powoływania komisji lekarskiej. Jednak w praktyce zwykle powoływana jest komisja zaoczne lun naoczna aby rzetelnie określić medyczne następstwa wypadku. Jednak należy pamiętać, że na podstawie przepisów k.c. przyznaje się nie tylko odszkodowanie ale i zadośćuczynienie. Stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu jest tylko jedną z wielu składowych na które składa się zadośćuczynienie. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.) decyzję, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 4, Zakład wydaje w ciągu 14 dni od dnia: 1) otrzymania orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej; 2) wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Jeżeli w wyniku decyzji zostało ustalone prawo do jednorazowego odszkodowania oraz jego wysokość, Zakład dokonuje z urzędu wypłaty odszkodowania w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji. Zgodnie z art. 15 ust. 4 przedmiotowej ustawy od decyzji przysługuje odwołanie w trybie i na zasadach określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z art. 83 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) od decyzji Zakładu przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. Od decyzji przyznającej świadczenie w drodze wyjątku oraz od decyzji odmawiającej przyznania takiego świadczenia, a także od decyzji w sprawach o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, odwołanie, o którym mowa w ust. 2, nie przysługuje. Stronie przysługuje prawo do wniesienia wniosku do Prezesa Zakładu o ponowne rozpatrzenie sprawy, na zasadach dotyczących decyzji wydanej w pierwszej instancji przez ministra. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od decyzji, określone w Kodeksie postępowania administracyjnego. Odwołanie wnosi się na piśmie do jednostki organizacyjnej Zakładu, która wydała decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę. Jeżeli Zakład uzna odwołanie za słuszne, zmienia lub uchyla decyzję niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu. Jeżeli odwołanie nie zostało w całości lub w części uwzględnione, Zakład przekazuje niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania, sprawę do sądu wraz z uzasadnieniem. Zgodnie z art. 477[9] § 1 k.p.c. odwołanie od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji. W myśl art. 477[9] § 4 k.p.c. jeżeli organ rentowy nie wydał decyzji w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia zgłoszenia roszczenia w sposób przepisany, odwołanie można wnieść w każdym czasie po upływie tego terminu. Zgodnie z art. 477 [10] § 1 k.p.c. odwołanie powinno zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji, określenie i zwięzłe uzasadnienie zarzutów i wniosków oraz podpis ubezpieczonego albo jego przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Zgodnie z tezą wyroku S.N. z dnia 5 marca 2003 r. II UK 194/02 „Świadczenia wypadkowe przysługują członkom rodziny pracownika zmarłego wskutek wypadku w drodze z pracy do domu, bez względu na stopień jego przyczynienia się do wypadku”.

[Kancelaria Prawna]

 

szkoda wrote:

Po zakończeniu leczenia i rehabilitacji pracownik składa wniosek do pracodawcy o skierowanie do lekarz orzecznika ZUS w celu ustalenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu- oryginał oraz zaświadczenie o stanie zdrowia- formularz N-9 wypełniony przez lekarza prowadzącego leczenie- oryginał, który jest ważny 30 dni od daty wystawienia. Na druku N-9 lekarz powinien zaznaczyć, że leczenie i rehabilitacja została zakończona. Pracodawca następnie przekazuje wszelką dokumentację do ZUS, który zazwyczaj wzywa na badanie przez lekarza orzecznika celem ustalenia trwałego procentowego uszczerbku na zdrowiu. Zgodnie z art. 14 ust. 2a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) od orzeczenia lekarza orzecznika osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu, zwanej dalej „komisją lekarską”, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego orzeczenia. Natomiast jeśli chodzi o świadczenia ustalane przez T.U. to żadne przepisy prawa nie nakładają na T.U. obowiązku powoływania komisji lekarskiej. Jednak w praktyce zwykle powoływana jest komisja zaoczne lun naoczna aby rzetelnie określić medyczne następstwa wypadku. Jednak należy pamiętać, że na podstawie przepisów k.c. przyznaje się nie tylko odszkodowanie ale i zadośćuczynienie. Stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu jest tylko jedną z wielu składowych na które składa się zadośćuczynienie. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.) decyzję, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 4, Zakład wydaje w ciągu 14 dni od dnia: 1) otrzymania orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej; 2) wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Jeżeli w wyniku decyzji zostało ustalone prawo do jednorazowego odszkodowania oraz jego wysokość, Zakład dokonuje z urzędu wypłaty odszkodowania w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji. Zgodnie z art. 15 ust. 4 przedmiotowej ustawy od decyzji przysługuje odwołanie w trybie i na zasadach określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z art. 83 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) od decyzji Zakładu przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. Od decyzji przyznającej świadczenie w drodze wyjątku oraz od decyzji odmawiającej przyznania takiego świadczenia, a także od decyzji w sprawach o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, odwołanie, o którym mowa w ust. 2, nie przysługuje. Stronie przysługuje prawo do wniesienia wniosku do Prezesa Zakładu o ponowne rozpatrzenie sprawy, na zasadach dotyczących decyzji wydanej w pierwszej instancji przez ministra. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od decyzji, określone w Kodeksie postępowania administracyjnego. Odwołanie wnosi się na piśmie do jednostki organizacyjnej Zakładu, która wydała decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę. Jeżeli Zakład uzna odwołanie za słuszne, zmienia lub uchyla decyzję niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu. Jeżeli odwołanie nie zostało w całości lub w części uwzględnione, Zakład przekazuje niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania, sprawę do sądu wraz z uzasadnieniem. Zgodnie z art. 477[9] § 1 k.p.c. odwołanie od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji. W myśl art. 477[9] § 4 k.p.c. jeżeli organ rentowy nie wydał decyzji w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia zgłoszenia roszczenia w sposób przepisany, odwołanie można wnieść w każdym czasie po upływie tego terminu. Zgodnie z art. 477 [10] § 1 k.p.c. odwołanie powinno zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji, określenie i zwięzłe uzasadnienie zarzutów i wniosków oraz podpis ubezpieczonego albo jego przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Zgodnie z tezą wyroku S.N. z dnia 5 marca 2003 r. II UK 194/02 „Świadczenia wypadkowe przysługują członkom rodziny pracownika zmarłego wskutek wypadku w drodze z pracy do domu, bez względu na stopień jego przyczynienia się do wypadku”.

Pracownik zmarł i chodzi o jednorazowe odszkodowanie z ZUS dla uprawnionych po jego śmierci, a nie o odszkodowanie w związku z trwałym lub długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu, więc informacja o komisjach chyba się nie przyda w konkretnym przypadku.

[Parus Lex]

Azazel wrote:

Witam. Mój ojciec zginął w śmiertelnym wypadku przy pracy. Jadąc samochodem ciężarowym, zderzył się z innym samochodem ciężarowym na zakręcie i w wyniku rozległych obrażeń ciała po kilku dniach walki w szpitalu zmarł. Obcokrajowcowi z drugiego samochodu ciężarowego nic się nie stało. W zakładzie pracy w którym pracował mój ojciec akurat nie było ubezpieczenia ani grupowego( firma zrezygnowała z grupowego ubezpieczenia) ani mój ojciec nie był ubezpieczony indywidualnie. Pracował tam niespełna 2 miesiące. W karcie powypadkowej stwierdzono, winę mojego ojca, gdyż nie dostosował prędkości do panujących złych warunków na drodze i wyniosło go na zakręcie gdzie doszło do zderzenia. ZUS stwierdził związek śmierci z wypadkiem przy pracy. Z tego co wiem jestem wraz z rodziną uprawniony do jednorazowego odszkodowania i renty rodzinnej. Co mam zrobić dalej z tym oświadczeniem ZUSU? Czy iść z nim do zakładu pracy mojego ojca? Proszę o odpowiedź. Dziękuje

W sprawie ZUS spraw jest w miarę prosta.
Jeżeli Pan lub żona zmarłego posiadacie polisy grupowe to najprawdopodobniej jest tam opcja odszkodowania za "śmierć małżonka/rodzica".
W sprawie odszkodowania i zadośćuczynienia z regulacji wynikających w pawie cywilnym być może istnieje możliwość otrzymania tych kwot pomniejszonych o stopień przyczynienia, bo to, że policja uznała ojca za winnego nie jest jednoznaczne z niemożnością ubiegania się o odszkodowanie.

[szkoda]

 

Kancelaria Prawna AnLex wrote:

Pracownik zmarł i chodzi o jednorazowe odszkodowanie z ZUS dla uprawnionych po jego śmierci, a nie o odszkodowanie w związku z trwałym lub długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu, więc informacja o komisjach chyba się nie przyda w konkretnym przypadku.

Niestety ale są to te same decyzje, a jedynie nie ocenia się trwałego uszczerbku na zdrowiu z przyczyn logicznie uzasadnionych. Uprawnieni mogą jednak składać odwołanie od decyzji ZUS. W myśl art. 14 ust. 1 przedmiotowej ustawy jeżeli do jednorazowego odszkodowania uprawniony jest tylko jeden członek rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty, przysługuje ono w wysokości: 1) 18-krotnego przeciętnego wynagrodzenia, gdy uprawnionymi są małżonek lub dziecko; 2) 9-krotnego przeciętnego wynagrodzenia, gdy uprawniony jest inny członek rodziny. W myśl art. 14 ust. 2 przedmiotowej ustawy jeżeli do jednorazowego odszkodowania uprawnieni są równocześnie: 1) małżonek i jedno lub więcej dzieci – odszkodowanie przysługuje w wysokości ustalonej w ust. 1 pkt 1, zwiększonej o 3,5-krotne przeciętne wynagrodzenie, na każde dziecko; 2) dwoje lub więcej dzieci – odszkodowanie przysługuje w wysokości określonej w ust. 1 pkt 1, zwiększonej o 3,5-krotne przeciętne wynagrodzenie, na drugie i każde następne dziecko. W myśl art. 14 ust. 3 przedmiotowej ustawy jeżeli obok małżonka lub dzieci do jednorazowego odszkodowania uprawnieni są równocześnie inni członkowie rodziny, każdemu z nich odszkodowanie przysługuje w wysokości 3,5-krotnego przeciętnego wynagrodzenia, niezależnie od odszkodowania przysługującego małżonkowi lub dzieciom zgodnie z ust. 1 pkt 1 lub ust. 2. W myśl art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 199, poz. 1673 ze zm.) jeżeli do jednorazowego odszkodowania uprawnieni są tylko członkowie rodziny inni niż małżonek lub dzieci, odszkodowanie to przysługuje w wysokości ustalonej według zasad określonych w ust. 1 pkt 2, zwiększonej o 3,5-krotne przeciętne wynagrodzenie, na drugiego i każdego następnego uprawnionego. W myśl art. 14 ust. 5 przedmiotowej ustawy kwotę jednorazowego odszkodowania ustaloną zgodnie z ust. 2 lub 4 dzieli się w równych częściach między uprawnionych. W myśl art. 14 ust. 9 przedmiotowej ustawy Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” wysokość kwot jednorazowych odszkodowań, o których mowa w ust. 1–4 i art. 12.

[Kancelaria Prawna]

 

szkoda wrote:

Kancelaria Prawna AnLex wrote:

Pracownik zmarł i chodzi o jednorazowe odszkodowanie z ZUS dla uprawnionych po jego śmierci, a nie o odszkodowanie w związku z trwałym lub długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu, więc informacja o komisjach chyba się nie przyda w konkretnym przypadku.

Niestety ale są to te same decyzje, a jedynie nie ocenia się trwałego uszczerbku na zdrowiu z przyczyn logicznie uzasadnionych. Uprawnieni mogą jednak składać odwołanie od decyzji ZUS. .

Tryb odwołania jest oczywiście ten sam i nikt nie twierdzi inaczej. W naszej ocenie pisanie o postępowaniu orzeczniczym w kontekście tej konkretnej sprawy jest niepotrzebne.

[szkoda]

 

Kancelaria Prawna AnLex wrote:

Tryb odwołania jest oczywiście ten sam i nikt nie twierdzi inaczej. W naszej ocenie pisanie o postępowaniu orzeczniczym w kontekście tej konkretnej sprawy jest niepotrzebne.

Zgadza się- ale w mojej ocenie nie zaszkodziło o tym napisać dla naświetlenia całokształtu procedury ZUS.

[konrad157]

Azazel wrote:

Witam. Mój ojciec zginął w śmiertelnym wypadku przy pracy. Jadąc samochodem ciężarowym, zderzył się z innym samochodem ciężarowym na zakręcie i w wyniku rozległych obrażeń ciała po kilku dniach walki w szpitalu zmarł. Obcokrajowcowi z drugiego samochodu ciężarowego nic się nie stało. W zakładzie pracy w którym pracował mój ojciec akurat nie było ubezpieczenia ani grupowego( firma zrezygnowała z grupowego ubezpieczenia) ani mój ojciec nie był ubezpieczony indywidualnie. Pracował tam niespełna 2 miesiące. W karcie powypadkowej stwierdzono, winę mojego ojca, gdyż nie dostosował prędkości do panujących złych warunków na drodze i wyniosło go na zakręcie gdzie doszło do zderzenia. ZUS stwierdził związek śmierci z wypadkiem przy pracy. Z tego co wiem jestem wraz z rodziną uprawniony do jednorazowego odszkodowania i renty rodzinnej. Co mam zrobić dalej z tym oświadczeniem ZUSU? Czy iść z nim do zakładu pracy mojego ojca? Proszę o odpowiedź. Dziękuje

Jak już wcześniej wspomniano, jednorazowe odszkodowanie i ewentualnie renta rodzinna będą się Panu należeć, niezależnie od okoliczności. Na początku chciałbym wyjaśnić pewną kwestię: otóż pisze Pan, że „firma zrezygnowała z grupowego ubezpieczenia”, w takim razie proszę bardzo dokładnie sprawdzić kiedy nastąpiła rezygnacja i rozwiązanie umowy grupowego ubezpieczenie pracowniczego.
Natomiast, jeżeli chodzi o jednorazowe odszkodowanie to musi Pan pamiętać, że postępowanie w sprawie wszczyna się na podstawie wniosku głoszonego w dowolnej jednostce organizacyjnej ZUS. Właściwą jednostką do rozpatrzenia wniosku jest jednostka według miejsca zameldowania osoby ubiegającej się o przyznanie jednorazowego odszkodowania. Wniosek w sprawie składa bezpośrednio osoba zainteresowana albo jej przedstawiciel ustawowy - osobiście lub za pośrednictwem urzędu pocztowego.
Korespondencja (decyzja) przekazywana jest zgodnie z wnioskiem osoby zainteresowanej, pod wskazany we wniosku adres zameldowania na pobyt stały, zamieszkania - pobytu, adres do korespondencji lub do rąk przedstawiciela ustawowego.
Inaczej jest w przypadku renty rodzinnej. Renata rodzinna przysługuje: dzieciom własnym, dzieciom drugiego małżonka oraz dzieciom przysposobionym: do ukończenia 16 lat, jeżeli ukończyły 16 lat – do ukończenia nauki w szkole, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia (jeśli dziecko osiągnęło ten wiek na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty przedłuża się do ukończenia tego roku studiów), albo — bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy przed ukończeniem 16 lat lub w czasie nauki w szkole przed osiągnięciem 25 lat życia; przyjętym na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnukom, rodzeństwu i innym dzieciom, w tym również w ramach rodziny zastępczej, jeżeli spełniają takie warunki, jak dzieci własne (dotyczące wieku, nauki lub stanu zdrowia), a ponadto: zostały przyjęte na wychowanie i utrzymanie co najmniej na rok przed śmiercią ubezpieczonego (emeryta lub rencisty), chyba że śmierć była następstwem wypadku, oraz nie mają prawa do renty rodzinnej po zmarłych rodzicach, a gdy rodzice żyją, jeżeli nie mogą zapewnić im utrzymania, albo ubezpieczony (emeryt lub rencista) bądź jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd; małżonkowi (wdowie, wdowcowi), który do dnia śmierci współmałżonka pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, jeżeli: 1)osiągnął wiek 50 lat lub jest niezdolny do pracy, 2)wychowuje, co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym współmałżonku, które nie ukończyło 16 lat, a gdy kształci się w szkole – 18 lat, lub sprawuje pieczę nad dzieckiem całkowicie niezdolnym do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolnym do pracy, uprawnionym do renty rodzinnej, osiągnął wiek 50 lat lub stał się niezdolny do pracy po śmierci współmałżonka w czasie nie dłuższym niż 5 lat od jego śmierci albo od zaprzestania wychowywania dzieci, wnuków lub rodzeństwa bądź innych dzieci uprawnionych do renty rodzinnej. Wdowa (wdowiec), która nie spełnia wymienionych warunków wymaganych do przyznania renty rodzinnej oraz nie posiada niezbędnych źródeł utrzymania, ma prawo do renty rodzinnej: 1)przez okres jednego roku od daty śmierci współmałżonka, 2) przez okres uczestniczenia w zorganizowanym szkoleniu mającym na celu uzyskanie kwalifikacji do wykonywania pracy zarobkowej, nie dłużej jednak niż przez okres 2 lat od śmierci współmałżonka. Małżonka lub małżonek rozwiedziony, albo wdowa lub wdowiec, który w chwili śmierci współmałżonka nie pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli oprócz spełnienia wymienionych wyżej warunków – miał w dniu śmierci współmałżonka prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem lub ugodą sądową.
Proszę pamiętać, że Wniosek o rentę rodzinną zgłasza osoba zainteresowana lub jej pełnomocnik. Wniosek może być zgłoszony na piśmie, albo ustnie do protokołu, w oddziale lub inspektoracie ZUS, właściwym ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy. W razie śmierci pracownika pracodawca zobowiązany jest do poinformowania rodziny o warunkach uzyskania renty rodzinnej, przygotowania wniosku o rentę i przedłożenia go w oddziale lub inspektoracie ZUS!!!!, właściwym ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy. Wniosek o rentę może być sporządzony na opracowanych przez ZUS drukach: ZUS Rp-2 i ZUS Rp-2a (jeżeli z wnioskiem o rentę rodzinną występują dwie lub więcej osoby pełnoletnie). W tym drugim przypadku każda osoba pełnoletnia wypełnia druk ZUS Rp-2a. Potrzebne dokumenty to: Do wniosku o rentę rodzinną należy dołączyć: 1) dokument stwierdzający datę zgonu osoby, po której ma być przyznana renta rodzinna, 2)dokument stwierdzający datę urodzenia wnioskodawcy, 3) odpis skrócony aktu małżeństwa, jeżeli o rentę ubiega się wdowa lub wdowiec, 4) zaświadczenie o stanie zdrowia dziecka, wdowy lub wdowca, wystawione przez lekarza leczącego, jeżeli przyznanie renty uzależnione
jest od niezdolności do pracy, 5)zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły, jeżeli dziecko ukończyło16 lat, 6)oświadczenie o pozostawaniu we wspólności małżeńskiej do dnia śmierci współmałżonka, a w razie gdy takiej wspólności nie było, dokument o ustaleniu prawa do alimentów na podstawie wyroku lub ugody sądowej, 7)oświadczenie stwierdzające nieosiąganie przychodów albo zaświadczenie potwierdzające wysokość osiąganych przychodów z tytułu zatrudnienia, służby lub innej pracy zarobkowej albo prowadzenia pozarolniczej działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego.
Jeżeli osoba, po której ma być przyznana renta rodzinna, miała ustalone prawo do świadczeń emerytalno-rentowych, tj.: emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy albo do zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego albo nauczycielskiego świadczenia
kompensacyjnego – wskazane jest podanie numeru świadczenia.
Natomiast jeżeli osoba zmarła nie miała ustalonego prawa do świadczeń emerytalno-rentowych – do wniosku, oprócz wyżej wymienionych dokumentów, należy dołączyć: dokument stwierdzający datę urodzenia i datę zgonu osoby, po której ma być przyznana renta rodzinna, kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych ubezpieczonego (druk ZUS Rp-6)!!!!!!!!!!, oryginalne dokumenty potwierdzające okresy składkowe i nieskładkowe ubezpieczonego !!!!!! (świadectwa pracy, legitymację ubezpieczeniową, zaświadczenia, dyplom ukończenia studiów lub zaświadczenie uczelni, wyciągi z akt urodzenia dzieci – w razie, gdy korzystała z urlopu wychowawczego lub bezpłatnego w celu sprawowania opieki nad dziećmi albo nie pozostawała w ubezpieczeniu z tego powodu, inne dokumenty stwierdzające okresy składkowe i nieskładkowe), zaświadczenie pracodawcy, płatnika składek o zatrudnieniu i wysokości wynagrodzenia (na formularzu według wzoru ustalonego przez ZUS, druk ZUS Rp-7) albo legitymację ubezpieczeniową zawierającą odpowiednie wpisy dla ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy osoby zmarłej.
W przypadku wniosku o rentę rodzinną po osobie urodzonej po 31 grudnia 1948 r., która nie miała ustalonego prawa do emerytury pomostowej, w celu oceny, czy osoba ta spełniała warunki do takiej emerytury – do wniosku o rentę rodzinną, oprócz dokumentów wymienionych wcześniej, z wyłączeniem zaświadczenia ZUS Rp-7, należy dołączyć: wystawione przez płatnika składek zaświadczenie o okresach pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, przebytych po 31 grudnia 2008 r. lub przed 1 stycznia 2009 r.; Według definicji zawartej w ustawie o emeryturach pomostowych praca w szczególnych warunkach – to praca wykonywana w szczególnych warunkach pracy, w której występują czynniki ryzyka, które z dużym prawdopodobieństwem z upływem wieku mogą spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia. Praca o szczególnym charakterze – to praca wymagająca szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, której możliwości należytego wykonania zmniejszają się przed wiekiem emerytalnym; świadectwo pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze – wystawione przez pracodawcę – potwierdzające taką pracę przed 1 stycznia 1999 r. Zaznacza się, iż do wniosku o rentę rodzinną po osobie, która wykonywała pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze i spełniała warunki do emerytury pomostowej, nie jest wymagane
zaświadczenie pracodawcy o wysokości wynagrodzenia (druk ZUS Rp-7).
Jeżeli osoba, po której ma być przyznana renta rodzinna, składała wniosek o ustalenie kapitału początkowego i do tego wniosku zostały dołączone dokumenty potwierdzające okresy składkowe i nieskładkowe przebyte przed 1999 r. oraz dokumenty potwierdzające wysokość osiąganego wynagrodzenia, nie należy tych dokumentów dołączać do wniosku o rentę rodzinną, nawet gdy oryginały tych dokumentów zostały zwrócone wnioskodawcy. We wniosku o rentę rodzinną należy podać, że dokumenty te zostały przedłożone przy wniosku
o kapitał początkowy. Wskazane jest podanie numeru sprawy kapitału początkowego osoby zmarłej, tj. numeru zamieszczonego – w decyzji lub piśmie ZUS – po symbolu KPU.
Dodam również, że podstawą do wyliczenia renty rodzinnej będzie to czy zmarły miał wymagane przez przepisy okresy składkowe i nieskładkowe a więc rodzina każdego ubezpieczonego musi udokumentować okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej: 1 rok - jeśli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat, 2 lata - jeśli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20-22 lat, 3 lata - jeśli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22-25 lat, 4 lata - jeśli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25-30 lat, 5 lat - jeśli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat. ZUS sprawdzi także, czy niezdolność do pracy powstała w wymienionych przez ustawę okresach składkowych lub nieskładkowych lub nie później niż w przeciągu półtora roku od ich ustania.
Na koniec chciałby Panu przypomnieć, że jeżeli Tata odprowadzał składki w ramach uczestnictwa w otwartym funduszu emerytalnym to również kapitał gromadzony na koncie OFE podlega dziedziczeniu a więc np: gdy ubezpieczony nie dożyje wieku emerytalnego, jego współmałżonek otrzyma połowę zgromadzonego kapitału w zakresie, w jakim środki te stanowiły przedmiot wspólnoty małżeńskiej. Przeważnie (gdy małżonkowie pozostawali we wspólnocie majątkowej w okresie trwania związku małżeńskiego) jest to połowa środków zgromadzonych przez zmarłego członka funduszu na jego rachunku, poczynając od daty zawarcia związku małżeńskiego. Część ta zostanie przekazana na konto małżonka w funduszu emerytalnym. Będzie nim mógł zatem dysponować dopiero wówczas, gdy osiągnie wiek emerytalny. Druga połowa będzie dziedziczona zgodnie z zasadami prawa spadkowego. Ubezpieczony może (powinien) wskazać osoby uposażone do dysponowania jego kapitałem po jego śmierci. Gdyby nie wskazał imiennie takiej osoby (lub osób), kapitał dziedziczyć będą członkowie najbliższej rodziny. Również środki zgromadzone na III filarze np. na IKE również podlegają dziedziczeniu.

[szkoda]

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 199, poz. 1673 ze zm.) jeżeli do jednorazowego odszkodowania uprawniony jest tylko jeden członek rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty, przysługuje ono w wysokości: 1) 18-krotnego przeciętnego wynagrodzenia, gdy uprawnionymi są małżonek lub dziecko; 2) 9-krotnego przeciętnego wynagrodzenia, gdy uprawniony jest inny członek rodziny. W myśl art. 14 ust. 2 przedmiotowej ustawy jeżeli do jednorazowego odszkodowania uprawnieni są równocześnie: 1) małżonek i jedno lub więcej dzieci – odszkodowanie przysługuje w wysokości ustalonej w ust. 1 pkt 1, zwiększonej o 3,5-krotne przeciętne wynagrodzenie, na każde dziecko; 2) dwoje lub więcej dzieci – odszkodowanie przysługuje w wysokości określonej w ust. 1 pkt 1, zwiększonej o 3,5-krotne przeciętne wynagrodzenie, na drugie i każde następne dziecko. W myśl art. 14 ust. 3 przedmiotowej ustawy jeżeli obok małżonka lub dzieci do jednorazowego odszkodowania uprawnieni są równocześnie inni członkowie rodziny, każdemu z nich odszkodowanie przysługuje w wysokości 3,5-krotnego przeciętnego wynagrodzenia, niezależnie od odszkodowania przysługującego małżonkowi lub dzieciom zgodnie z ust. 1 pkt 1 lub ust. 2. W myśl art. 14 ust. 4 przedmiotowej ustawy jeżeli do jednorazowego odszkodowania uprawnieni są tylko członkowie rodziny inni niż małżonek lub dzieci, odszkodowanie to przysługuje w wysokości ustalonej według zasad określonych w ust. 1 pkt 2, zwiększonej o 3,5-krotne przeciętne wynagrodzenie, na drugiego i każdego następnego uprawnionego. W myśl art. 14 ust. 5 przedmiotowej ustawy kwotę jednorazowego odszkodowania ustaloną zgodnie z ust. 2 lub 4 dzieli się w równych częściach między uprawnionych. W myśl art. 14 ust. 9 przedmiotowej ustawy Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” wysokość kwot jednorazowych odszkodowań, o których mowa w ust. 1–4 i art. 12.