miałem wypadek w pracy zmiażdżeniestopy

[bolek6816]

chorowałem 182 dni po tym lekarz orzecznik zus nie przyznał jednorazowego odszkodowania. czy mam szanse na odszkodowanie .co powinnem zrobić.

[Kancelaria Prawna]

 

bolek6816 wrote:

chorowałem 182 dni po tym lekarz orzecznik zus nie przyznał jednorazowego odszkodowania. czy mam szanse na odszkodowanie .co powinnem zrobić.

Jaka była przyczyna odmowy, kiedy otrzymał Pan decyzję?

[bolek6816]

lekarz orzecznik zus stwierdził że to zmiarzdzenie a nie złamanie i dlatego sie nienalezy odszkodowania orzeczenie z dnia 27 03 2012r

[Parus Lex]

Zawsze istnieje możliwość odwołania od decyzji. Należy przedłożyć nowe dokumenty medyczne stwierdzające, że konsekwencje urazu trwają nadal i stan zdrowia nie rokuje poprawy.

[szkoda]

 

bolek6816 wrote:

chorowałem 182 dni po tym lekarz orzecznik zus nie przyznał jednorazowego odszkodowania. czy mam szanse na odszkodowanie .co powinnem zrobić.

Zbyt mało informacji. Jednorazowe odszkodowanie z ZUS należy się za trwały uszczerbek na zdrowiu związku z wypadkiem przy pracy. Wobec tego przyczyną może być np. nieuznanie wypadku jako wypadku przy pracy lub ocena co do trwałego uszczerbku na zdrowiu po leczeniu.

[szkoda]

 

bolek6816 wrote:

lekarz orzecznik zus stwierdził że to zmiarzdzenie a nie złamanie i dlatego sie nienalezy odszkodowania orzeczenie z dnia 27 03 2012r

To też za mało informacji. Zgodnie z art. 14 ust. 2a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) od orzeczenia lekarza orzecznika osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu, zwanej dalej „komisją lekarską”, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego orzeczenia. Natomiast jeśli chodzi o świadczenia ustalane przez T.U. to żadne przepisy prawa nie nakładają na T.U. obowiązku powoływania komisji lekarskiej. Jednak w praktyce zwykle powoływana jest komisja zaoczna lub naoczna aby rzetelnie określić medyczne następstwa wypadku. Należy pamiętać, że na podstawie przepisów k.c. przyznaje się nie tylko odszkodowanie ale i zadośćuczynienie. Stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu, a konkretniej jego wpływ m.in. na życie prywatne i zawodowe jest tylko jedną z wielu składowych na które składa się zadośćuczynienie. Jeśli chodzi o świadczenia ustalane przez T.U. to żadne przepisy prawa nie nakładają na odwołującego terminu na złożenie odwołania. Wówczas odwołanie od decyzji T.U. można praktycznie złożyć w terminie aż do czasu przedawnienia szkody. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.) decyzję, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 4, Zakład wydaje w ciągu 14 dni od dnia: 1) otrzymania orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej; 2) wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Jeżeli wyniku decyzji zostało ustalone prawo do jednorazowego odszkodowania oraz jego wysokość, Zakład dokonuje z urzędu wypłaty odszkodowania w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji. Zgodnie z art. 15 ust. 4 przedmiotowej ustawy od decyzji przysługuje odwołanie w trybie i na zasadach określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z art. 83 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) od decyzji Zakładu przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. Od decyzji przyznającej świadczenie w drodze wyjątku oraz od decyzji odmawiającej przyznania takiego świadczenia, a także od decyzji w sprawach o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, odwołanie, o którym mowa w ust. 2, nie przysługuje. Stronie przysługuje prawo do wniesienia wniosku do Prezesa Zakładu o ponowne rozpatrzenie sprawy, na zasadach dotyczących decyzji wydanej w pierwszej instancji przez ministra. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od decyzji, określone w Kodeksie postępowania administracyjnego. Odwołanie wnosi się na piśmie do jednostki organizacyjnej Zakładu, która wydała decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę. Jeżeli Zakład uzna odwołanie za słuszne, zmienia lub uchyla decyzję niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu. Jeżeli odwołanie nie zostało w całości lub w części uwzględnione, Zakład przekazuje niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania, sprawę do sądu wraz z uzasadnieniem. Zgodnie z art. 477[9] § 1 k.p.c. odwołanie od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji. W myśl art. 477[9] § 4 k.p.c. jeżeli organ rentowy nie wydał decyzji w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia zgłoszenia roszczenia w sposób przepisany, odwołanie można wnieść w każdym czasie po upływie tego terminu. Zgodnie z art. 477 [10] § 1 k.p.c. odwołanie powinno zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji, określenie i zwięzłe uzasadnienie zarzutów i wniosków oraz podpis ubezpieczonego albo jego przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika.

[konrad157]

bolek6816 wrote:

lekarz orzecznik zus stwierdził że to zmiarzdzenie a nie złamanie i dlatego sie nienalezy odszkodowania orzeczenie z dnia 27 03 2012r

Poszkodowanemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy. Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie. Oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową dokonuje się po zakończeniu leczenia i rehabilitacji. Wymagane dokumenty: Zaświadczenie o stanie zdrowia wystawione przez lekarza prowadzącego leczenie druk ZUS N-9 z opinią lekarza prowadzącego, iż leczenie zostało zakończone !!!!, dokumentacja medyczna oraz inne dokumenty mające znaczenie dla wydania orzeczenia o niezdolności do pracy, protokół powypadkowy.

Zbyt mało informacji udzielił Pan do tej pory, ale myślę, że problem leży w złym opisie urazu sporządzonym przez lekarza prowadzącego.

Proszę mieć na uwadze to, że Lekarz Orzecznik ZUS ustala stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu oraz jego związek z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową na podstawie bezpośredniego badania ubezpieczonego i posiadanej dokumentacji medycznej oraz dokumentacji dotyczącej tego wypadku przy pracy albo tej choroby zawodowej art 6 Rozporządzenia Ministra Pracy I Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania.

A musi Pan wiedzieć, że jako uraz rozumie się uszkodzenie tkanek ciała lub narządów człowieka, które nastąpiło w wyniku zadziałania czynnika zewnętrznego. Samo uszkodzenia ciała może nastąpić w różnym nasileniu i rozległości. Nie musi być długotrwałe ani stałe. Skutek wypadku w postaci urazu czy śmierci, jako szkody na osobie ubezpieczeniowej, może być natychmiastowym następstwem wypadku albo może nastąpić w późniejszym terminie. Pojęcie urazy występuje nie tylko w ubezpieczeniu wypadkowym, a samo ustalenie urazy podlega przede wszystkim ocenie lekarskiej. Z tego względu jest to pojęcie najbardziej znane w medycynie sądowej, w której uraz określany jest jako działanie czynników szkodliwych o różnym charakterze takich jak: czynniki mechaniczne, czynniki chemiczne, wysoka lub niska temperatura, energia elektryczna itp. … . Wykładnia pojęcia wypadku przy pracy określonego w art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 30 października 2002 r., o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, prowadzi do wniosku, iż uraz lub śmierć są spowodowane wystąpieniem nagłego zdarzenia, które zostało wywołane przyczyną zewnętrzną. Zatem należy przyjąć, że w definicji wypadku przy pracy uraz występuje w znaczeniu skutku nagłego zdarzenia, a nie np. jako przyczyna uszkodzenia ciała lub jego rodzaj. Ustawodawca, wprowadzając do definicji wypadku przy pracy określenie „uraz lub śmierć”, zaakcentował, iż wypadek obejmuje tylko zdarzenia powodujące szkodę na osobie, a świadczenia w niej przewidziane służą jej pokryciu. To twierdzenie jest uzasadnione, gdy uwzględni się, iż regulacja dotycząca odszkodowania za utratę lub uszkodzenie rzeczy pracownika wskutek wypadku przy pracy została przeniesiona do Kodeksu pracy. Chciałbym zwrócić uwagę, że szkoda oraz jej rodzaje, a więc również szkoda na osobie i szkoda w mieniu, mają wysoki poziom interdyscyplinarności. Judykatura i doktryna w dziedzinie prawa cywilnego chyba najdokładniej określiła szkody na osobie. Przecież w ujęciu tej gałęzi prawa szkodą jest każdy uszczerbek, jakiego doznaje poszkodowany we wszystkich rodzajach dóbr chronionych przez prawo, obejmując tym samym uszczerbek majątkowy i niemajątkowy (krzywdę). Przypomnę, że szkodą jest uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia, śmierć czy naruszenie innych dóbr osobistych, zarówno w wymiarze majątkowym, jak i niemajątkowym. Tym samy, proszę przyjrzeć się ustawowemu sformułowaniu definicji urazu, w której występuje spójnik „lub”, jest to zauważalny spójnik alternatywy dwóch zdań – „urazem jest uszkodzenie tkanek ciała” i urazem jest „uszkodzenie narządów człowieka”, pomijając wykładnię językową, w moim odczuciu „uszkodzenie” w odniesieniu do zdrowia to wywołanie zmian w tkankach i narządach. Problem polega na tym, że częścią organizmu ludzkiego pełniącą określoną funkcję jest narząd, a każdy narząd człowieka jest zbudowany z tkanek. W związku z tym, można założyć, iż uszkodzenie narządu będzie także związane ze zmianami w tkankach, co pociąga za sobą zamiany anatomiczne.
Należy również zaznaczyć, że „uraz” i „związek z pracą” jest elementem pojęcia wypadku przy pracy zdefiniowanym ustawowo, a pozostałe elementy takie jak „nagłość i przyczyna zewnętrzna” zostały ukształtowane przez doktrynę i judykaturę. Dlatego też, pozwala to uniknąć wieloznaczności w zakresie pojęcia szkody na osobie (w rozumieniu definicji wypadku przy pracy). A trzeba pamiętać, że szkoda na osobie jest pojęciem zbiorczym dla wielu różnych uszczerbków dotyczących organizmu człowieka, podczas gdy definicja wypadku przy pracy wymienia tylko dwie jej postacie: „uszkodzenie tkanek ciała lub narządów oraz śmierć”. Myślę, że stosowanie terminu „szkoda na osobie” może wprowadzać w błąd, gdyż jak wskazano wyżej definicja wypadku przy pracy wskazuje własną terminologię. W ten sposób ustawodawca uzupełnił definicję wypadku przy pracy o element szkody na osobie, zbliżając się do określenia go, jako zdarzenia losowego, czyli faktu nieszczęśliwego dla człowieka, zagrażającego jego życiu lub zdrowiu, charakteryzującego się niepewnością, co do jego wystąpienia.

[szkoda]

W przypadku wypadków przy pracy lub chorób zawodowych zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 199, poz. 1673 ze zm.) lub ustawy z dn. z dnia 30 października 2002 r. o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach (tekst. jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 199, poz. 1674 ze zm.), gdzie ZUS zobowiązany jest m.in. do wypłaty jednorazowego odszkodowania za stwierdzony trwały uszczerbek na zdrowiu na podstawie Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dn. 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłat jednorazowego odszkodowania (Dz. U. Nr 234, poz. 1974) oraz za długotrwały rozstrój zdrowia trwający powyżej 6 miesięcy pod warunkiem, że przyczyną wypadku nie była wyłącznie wina umyślna czy rażące niedbalstwo pracownika. Od 1 kwietnia 2011 r. weszło w życie Obwieszczenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dn. 23 lutego 2011 r. w sprawie wysokości jednorazowych odszkodowań z tytuły wypadków przy pracy i choroby zawodowej (M.P. Nr 18, poz. 187) w którym ustalono, że w okresie od dn. 1 kwietnia 2011 r. do dn. 31 marca 2012 r. wysokość jednorazowego odszkodowania z tytuły wypadków przy pracy lub choroby zawodowej za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wynosi 645 zł.. Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 199, poz. 1673 ze zm.) jednorazowe odszkodowanie przysługuje w wysokości 20 % przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, z zastrzeżeniem art. 55 ust. 1. Jeżeli wskutek pogorszenia się stanu zdrowia stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu będący następstwem wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, który był podstawą przyznania jednorazowego odszkodowania, ulegnie zwiększeniu co najmniej o 10 punktów procentowych, jednorazowe odszkodowanie zwiększa się o 20 % przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent uszczerbku na zdrowiu przewyższający procent, według którego ustalone było to odszkodowanie, z zastrzeżeniem art. 55 ust. 2. Jednorazowe odszkodowanie ulega zwiększeniu o kwotę stanowiącą 3,5- krotność przeciętnego wynagrodzenia, jeżeli w stosunku do ubezpieczonego została orzeczona całkowita niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. W myśl art. 14 ust. 1 przedmiotowej ustawy jeżeli do jednorazowego odszkodowania uprawniony jest tylko jeden członek rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty, przysługuje ono w wysokości: 1) 18-krotnego przeciętnego wynagrodzenia, gdy uprawnionymi są małżonek lub dziecko; 2) 9-krotnego przeciętnego wynagrodzenia, gdy uprawniony jest inny członek rodziny. W myśl art. 14 ust. 2 przedmiotowej ustawy jeżeli do jednorazowego odszkodowania uprawnieni są równocześnie: 1) małżonek i jedno lub więcej dzieci – odszkodowanie przysługuje w wysokości ustalonej w ust. 1 pkt 1, zwiększonej o 3,5-krotne przeciętne wynagrodzenie, na każde dziecko; 2) dwoje lub więcej dzieci – odszkodowanie przysługuje w wysokości określonej w ust. 1 pkt 1, zwiększonej o 3,5-krotne przeciętne wynagrodzenie, na drugie i każde następne dziecko. W myśl art. 14 ust. 3 przedmiotowej ustawy jeżeli obok małżonka lub dzieci do jednorazowego odszkodowania uprawnieni są równocześnie inni członkowie rodziny, każdemu z nich odszkodowanie przysługuje w wysokości 3,5-krotnego przeciętnego wynagrodzenia, niezależnie od odszkodowania przysługującego małżonkowi lub dzieciom zgodnie z ust. 1 pkt 1 lub ust. 2. W myśl art. 14 ust. 4 przedmiotowej ustawy jeżeli do jednorazowego odszkodowania uprawnieni są tylko członkowie rodziny inni niż małżonek lub dzieci, odszkodowanie to przysługuje w wysokości ustalonej według zasad określonych w ust. 1 pkt 2, zwiększonej o 3,5-krotne przeciętne wynagrodzenie, na drugiego i każdego następnego uprawnionego. W myśl art. 14 ust. 5 przedmiotowej ustawy kwotę jednorazowego odszkodowania ustaloną zgodnie z ust. 2 lub 4 dzieli się w równych częściach między uprawnionych. W myśl art. 14 ust. 9 przedmiotowej ustawy Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” wysokość kwot jednorazowych odszkodowań, o których mowa w ust. 1–4 i art. 12. Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.) zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje od pierwszego dnia niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową. Zgodnie z art. 9 ust. 2 przedmiotowej ustawy zasiłek chorobowy i świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia wypadkowego przysługują w wysokości 100 % podstawy wymiaru. Zgodnie z art. 10 przedmiotowej ustawy prawo do zasiłków i świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia wypadkowego ustalają i świadczenie to oraz zasiłki wypłacają: 1) płatnicy składek, jeżeli są zobowiązani do ustalania prawa do zasiłków w razie choroby i macierzyństwa i ich wypłaty; 2) Zakład – w pozostałych przypadkach. Wobec tego zgodnie z art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 ze zm.) prawo do zasiłków określonych w ustawie i ich wysokość ustalają oraz zasiłki te wypłacają: 1) płatnicy składek na ubezpieczenie chorobowe, którzy zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych, z zastrzeżeniem pkt 2 lit. d;2) Zakład Ubezpieczeń Społecznych: a) ubezpieczonym, których płatnicy składek zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego nie więcej niż 20 ubezpieczonych, b) ubezpieczonym prowadzącym pozarolniczą działalność i osobom z nimi współpracującym, c) ubezpieczonym będącym duchownymi, d) osobom uprawnionym do zasiłków za okres po ustaniu ubezpieczenia, e) ubezpieczonym podlegającym ubezpieczeniu chorobowemu w Polsce z tytułu zatrudnienia u pracodawcy zagranicznego. Oczywiście zasiłek chorobowy ostatecznie wypłacany jest z funduszu ZUS po rozliczeniu pracodawcy lub zleceniodawcy z ZUS. Chodzi jedynie o formalną kwestię to ustala prawo do zasiłku oraz kto wylicza podstawę zasiłku i kto ów zasiłek fizycznie wypłaca. Natomiast zasiłek chorobowy w przypadku wypadku w drodze do pracy lub z pracy zgodnie z art. 92 § 4 k.p. wypłacany jest za czas niezdolności do pracy trwający łącznie dłużej niż 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia, trwającej łącznie dłużej niż 14 dni w ciągu roku kalendarzowego i określany jest w odrębnych przepisach. Zgodnie z art. 92 § 1 pkt 2 k.p. za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek: wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży- w okresie wskazanym w pkt 1 - pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia. Wobec tego zasiłek chorobowy w przypadku wypadków przy pracy wypłacany jest z ubezpieczenia wypadkowego na podstawie ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.), a zasiłek chorobowy w przypadku wypadku w drodze do pracy lub z pracy wypłaca się z ubezpieczenia chorobowego na podstawie ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 ze zm.). Zgodnie z art. 11 ust. 2 przedmiotowej ustawy miesięczny zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego wynosi 100 % podstawy wymiaru zasiłku, jeżeli niezdolność do pracy lub niemożność wykonywania pracy, o której mowa w art. 6 ust. 2: 1) przypada w okresie ciąży; 2) powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów; 3) powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy. W myśl art. 11 ust. 4 i 5 zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy. Ilekroć przy ustalaniu prawa do zasiłku chorobowego lub jego wysokości okres jest oznaczony w miesiącach, za miesiąc uważa się 30 dni. Podstawą do wypłaty zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego lub ubezpieczenia chorobowego jest zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy wystawione przez lekarza na druku ZUS ZLA. Gdy zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego lub chorobowego wypłaca bezpośrednio ZUS m.in. gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 20 pracowników to do wypłaty owego zasiłku niezbędne jest wystawione przez płatnika składek zaświadczenie na druku ZUS Z-3 dla pracowników i ZUS Z-3a dla pozostałych ubezpieczonych oraz protokół powypadkowy lub odpowiednio karta wypadku. Zgodnie z art. 62 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 ze zm.) zaświadczenie lekarskie ubezpieczony jest obowiązany dostarczyć nie później niż w ciągu 7 dni od daty jego otrzymania płatnikowi zasiłków, z uwzględnieniem ust. 2. Ubezpieczony, o którym mowa w art. 61 ust. 1 pkt 2 lit. a, obowiązany jest dostarczyć zaświadczenie lekarskie w ciągu 7 dni od daty jego otrzymania płatnikowi składek, który przekazuje je niezwłocznie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, podając datę dostarczenia tego zaświadczenia przez ubezpieczonego. Niedopełnienie obowiązku określonego w ust. 1 i 2 powoduje obniżenie o 25 % wysokości zasiłku przysługującego za okres od 8 dnia orzeczonej niezdolności do pracy do dnia dostarczenia zaświadczenia lekarskiego, chyba że niedostarczenie. Zgodnie z § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, wzoru zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 65, poz. 741, ze zm.) zaświadczenie lekarskie wystawia się za okres od dnia w którym przeprowadzono badanie, lub od dnia bezpośrednio następującego po dniu badania. Zgodnie zaś za § 3 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia zaświadczenie lekarskie może być wystawione na okres nie dłuższy niż 3 dni poprzedzający dzień w którym nastąpiło badanie jeśli jego wyniki wykazują, że ubezpieczony w tym okresie niewątpliwe był niezdolny do pracy

[konrad157]

Szczerze mówiąc chciałem zwrócić uwagę na pewien problem, otóż w tej konkretnej sprawie, z jednej strony uznano poszkodowanemu wypadek przy pracy w związku z czym otrzymał zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru wypłacany z funduszu wypadkowego, ale z drugiej wydano decyzję odmowną w sprawie jednorazowego odszkodowania. Wydawać by się mogło, że problem leży po stronie kwestii formalnych.

[Ewania]

konrad157 wrote:

Szczerze mówiąc chciałem zwrócić uwagę na pewien problem, otóż w tej konkretnej sprawie, z jednej strony uznano poszkodowanemu wypadek przy pracy w związku z czym otrzymał zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru wypłacany z funduszu wypadkowego, ale z drugiej wydano decyzję odmowną w sprawie jednorazowego odszkodowania. Wydawać by się mogło, że problem leży po stronie kwestii formalnych.

?? Jedno z drugim niewiele ma wspólnego. Inne są kryteria uznawania zdarzenia za wpp, prawa do świadczenia, jakim jest zasiłek chorobowy z tytułu wypadku a inne przyznawania odszkodowania jednorazowego.
Jedyna zaleznosc jest ta, ze bez wpp (lub traktowanego na rowni) nie będzie nawet mowy o żadnych świadczeniach z ZUS, w tym o odszkodowaniu jednorazowym także.
Co jednak nie znaczy wcale, ze automatycznie, jeżeli zostanie uznany wpp będzie takze odszkodowanie jednorazowe.

[konrad157]

Ewania wrote:

konrad157 wrote:

Szczerze mówiąc chciałem zwrócić uwagę na pewien problem, otóż w tej konkretnej sprawie, z jednej strony uznano poszkodowanemu wypadek przy pracy w związku z czym otrzymał zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru wypłacany z funduszu wypadkowego, ale z drugiej wydano decyzję odmowną w sprawie jednorazowego odszkodowania. Wydawać by się mogło, że problem leży po stronie kwestii formalnych.

?? Jedno z drugim niewiele ma wspólnego. Inne są kryteria uznawania zdarzenia za wpp, prawa do świadczenia, jakim jest zasiłek chorobowy z tytułu wypadku a inne przyznawania odszkodowania jednorazowego.
Jedyna zaleznosc jest ta, ze bez wpp (lub traktowanego na rowni) nie będzie nawet mowy o żadnych świadczeniach z ZUS, w tym o odszkodowaniu jednorazowym także.
Co jednak nie znaczy wcale, ze automatycznie, jeżeli zostanie uznany wpp będzie takze odszkodowanie jednorazowe.

Proszę przypomnieć jakie wymagane są ustawowo dokumenty aby otrzymać zasiłek chorobowy z funduszu wypadkowego.

[Ewania]

Proszę nauczyć się czytać ze zrozumieniem.

Wynika z tego co sie otrzyma automatycznie jak zdarzenie bedzie uznane za wpp a co niekoniecznie będzie przyznane.

[konrad157]

Jeżeli został uznany wypadek przy pracy to musi również istnieć uraz!!! - wynika to z definicji wypadku, dlatego piszę, że problem tkwi w kwestii formalnej.

[Ewania]

No, proszę Cie. Nie musisz tu pisac "oczywistych oczywistosci"

Oczywiscie, ze musi istniec uraz.

Ale - samo istnienie urazu nie jest rownoznaczne z tym, ze (po zakonczeniu leczenia) pozostanie po nim stały lub długotrwały uszczerbek w stanie zdrowia. A własnie TO jest warunkiem dla przyznania odszkodowania i jest procentowo wyliczane przez lekarza orzecznika ZUS.

Definicji, co to jest ów stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu - poszukaj sam, było tu gdzieś

Jednorazowego odszkodowania ZUS nie wypłaca za uraz/ból/cierpienie/koszty leczenia itp.

Jak więc widzisz - mam rację pisząc, ze o ile samo uznanie wpp pozwala na wypłate zasilku chorobowego/wypadkowego w wys.100% podstawy wymiaru, to nie pozwala automatycznie na przyznanie jednorazowego odszkodowania z tego tytułu.

No jaśniej już nie potrafię

[konrad157]

Dlatego piszę o kwestii formalnej (podpowiem, czegoś zabrakło w dokumentacji)

[szkoda]

Zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy

i chorób zawodowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.) zakład odmawia przyznania świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego w przypadku: 1) nieprzedstawienia protokołu powypadkowego lub karty wypadku; 2) nieuznania w protokole powypadkowym lub karcie wypadku zdarzenia za wypadek przy pracy w rozumieniu ustawy; 3) gdy protokół powypadkowy lub karta wypadku zawierają stwierdzenia bezpodstawne. Odmowa przyznania świadczeń z powodów, o których mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji Zakładu. Jeżeli w protokole powypadkowym lub karcie wypadku są braki formalne, Zakład niezwłocznie zwraca protokół lub kartę wypadku w celu ich uzupełnienia.

[konrad157]

szkoda wrote:

Zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy
i chorób zawodowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.) zakład odmawia przyznania świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego w przypadku: 1) nieprzedstawienia protokołu powypadkowego lub karty wypadku; 2) nieuznania w protokole powypadkowym lub karcie wypadku zdarzenia za wypadek przy pracy w rozumieniu ustawy; 3) gdy protokół powypadkowy lub karta wypadku zawierają stwierdzenia bezpodstawne. Odmowa przyznania świadczeń z powodów, o których mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji Zakładu. Jeżeli w protokole powypadkowym lub karcie wypadku są braki formalne, Zakład niezwłocznie zwraca protokół lub kartę wypadku w celu ich uzupełnienia.

Dokładnie Panie Szkoda trafił Pan w dziesiątkę, przynajmniej jedna osoba mnie rozumie

[szkoda]

 

konrad157 wrote:

Dokładnie Panie Szkoda trafił Pan w dziesiątkę, przynajmniej jedna osoba mnie rozumie

Dziękuję za słowa uznania- moje zrozumienie Pana i innych użytkowników w szczególności stawiających pytania na tymże forum wynika wprost z tego, że jestem najlepszym praktykiem w kraju we wszystkich dziedzinach prawa.

[Ewania]

Odnoszę wrazenie, że po moim zwróceniu uwagi na brak związku między jednym a drugim - konrad157 usiłuje troszkę teraz zakręcić kota ogonem, w sytuacji gdy napisal wprost, że dziwi go brak przyznania odszkodowania skoro wypłacono świadczenie chorobowe w wys. 100 %.

konrad157 wrote:

przynajmniej jedna osoba mnie rozumie

Uprawnienia ZUS w przypadku braków formalnych w dokumentacji są oczywiste, wynikają z przepisów i nie ma tu nic do rozumienia.

W ogóle nie ma większego sensu poruszanie tutaj kwestii braków formalnych, skoro nie o tym mowa i nie to było przyczyną odmowy wypłaty odszkodowania w omawianym przypadku, prawda?

bolek6816 wrote:

lekarz orzecznik zus stwierdził że to zmiarzdzenie a nie złamanie i dlatego sie nienalezy odszkodowania orzeczenie z dnia 27 03 2012r

[konrad157]

Ewania wrote:

Odnoszę wrazenie, że po moim zwróceniu uwagi na brak związku między jednym a drugim - konrad157 usiłuje troszkę teraz zakręcić kota ogonem, w sytuacji gdy napisal wprost, że dziwi go brak przyznania odszkodowania skoro wypłacono świadczenie chorobowe w wys. 100 %.

konrad157 wrote:

przynajmniej jedna osoba mnie rozumie

Uprawnienia ZUS w przypadku braków formalnych w dokumentacji są oczywiste, wynikają z przepisów i nie ma tu nic do rozumienia.
W ogóle nie ma większego sensu poruszanie tutaj kwestii braków formalnych, skoro nie o tym mowa i nie to było przyczyną odmowy wypłaty odszkodowania w omawianym przypadku, prawda?

bolek6816 wrote:

lekarz orzecznik zus stwierdził że to zmiarzdzenie a nie złamanie i dlatego sie nienalezy odszkodowania orzeczenie z dnia 27 03 2012r

To może Pani wyjaśni co było przyczyną odmowy wypłaty odszkodowania?

[Ewania]

Pan żartuje, czy serio Pan nie potrafi czytac ze zrozumieniem prostych tekstów? Ja nie mam zamiaru bawic sie w lekarza i cokolwiek Panu wyjasniac w tym względzie. Natomiast Bolek6816 przeciez napisal wyraźnie jak lekarz uzasadnia odmowę.

Czy lekarz ma rację, czy nie - to inna sprawa (ja uwazam, ze ten lekarz akurat nie ma racji).

Niemniej jednak - w żadnym miejscu nie było mowy o brakach formalnych w dokumentacji, ktory to temat rzucił Pan ni z gruszki ni z pietruszki w kontekscie omawianej sprawy.

Naprawdę - proszę nie bić piany, tylko dokładnie raz jeszcze przeczytac cały wątek. Moze wtedy sam Pan zauwazy, w ktorym miejscu zaczął Pan pisac nie na temat.

[konrad157]

Ewania wrote:

Pan żartuje, czy serio Pan nie potrafi czytac ze zrozumieniem prostych tekstów? Ja nie mam zamiaru bawic sie w lekarza i cokolwiek Panu wyjasniac w tym względzie. Natomiast Bolek6816 przeciez napisal wyraźnie jak lekarz uzasadnia odmowę.
Czy lekarz ma rację, czy nie - to inna sprawa (ja uwazam, ze ten lekarz akurat nie ma racji).
Niemniej jednak - w żadnym miejscu nie było mowy o brakach formalnych w dokumentacji, ktory to temat rzucił Pan ni z gruszki ni z pietruszki w kontekscie omawianej sprawy.
Naprawdę - proszę nie bić piany, tylko dokładnie raz jeszcze przeczytac cały wątek. Moze wtedy sam Pan zauwazy, w ktorym miejscu zaczął Pan pisac nie na temat.

[szkoda]

 

bolek6816 wrote:

lekarz orzecznik zus stwierdził że to zmiarzdzenie a nie złamanie i dlatego sie nienalezy odszkodowania orzeczenie z dnia 27 03 2012r

Proszę dokładniej opisać doznane urazy. Trwały uszczerbek na zdrowiu ocenia się na podstawie Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dn. 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłat jednorazowego odszkodowania (Dz. U. Nr 234, poz. 1974).

[konrad157]

Chciałbym po raz kolejny nawiązać do powyższego problemu gdyż, wydaje się, że niektórzy forumowicze nie rozumieją istoty problemu. Pomijam już sam fakt (oczywisty) kiedy w rzeczywistości i formalnie ZUS uznaje zdarzenie za wypadek przy prac w związku z którym poszkodowany (ubezpieczony) ma prawo wnieść roszczenie o wypłatę świadczenia. W przypadku gdy poszkodowany (ubezpieczony) wskutek wypadku przy pracy doznała stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Za stały uszczerbek uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy natomiast długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu jest upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy mogące ulec poprawie. Przypomnę również w tym miejscu jak wygląda procedura zgłoszenia wniosku o przyznanie jednorazowego odszkodowania, w której wymagane są następujące dokumenty: zaświadczenie o stanie zdrowia wystawione przez lekarza prowadzącego leczenie (druk ZUS N – 9), w którym musi się znaleźć rozpoznanie choroby (urazu) podstawowe i ewentualnie współistniejące, ważną jest również w tym dokumencie informacja o przebiegu choroby i dotychczasowym leczeniu z uwzględnieniem od kiedy (data, okres) z jakiego powodu prowadzono leczenia, pobyt w szpitalu, sanatorium, ośrodku rehabilitacji, dłuższe okresy czasowej niezdolności do pracy. Również ważnym jest punkt 4, gdyż znajdują się w nim wyniki leczenia i rokowania w tym określenie obecnego stanu zdrowia, prognozę przebiegu choroby, wskazania odnośnie dalszego leczenia i rehabilitacji. Oprócz wspomnianego wyżej druku, do wniosku o jednorazowe odszkodowanie poszkodowany powinien dołączyć dokumentację medyczną oraz inne dokumenty mające znaczenie dla wydania orzeczenia o niezdolności oraz np. protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. Wniosek może złożyć osobiście poszkodowany lub przedstawiciel ustawowy. Korespondencja (decyzja) przekazywana jest zgodnie z wnioskiem osoby zainteresowanej, pod wskazany we wniosku adres zameldowania na pobyt stały, zamieszkania - pobytu, adres do korespondencji lub do rąk przedstawiciela ustawowego. ZUS rozpatruje wnioski na podstawie działu VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków (Dz. U. Nr 5, poz. 46). Natomiast lekarz orzecznik ustala stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu oraz jego związek z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową na podstawie bezpośredniego badania ubezpieczonego i posiadanej dokumentacji medycznej oraz dokumentacji dotyczącej tego wypadku przy pracy. Wszystkim dobrze znana zasada, której zwieńczeniem jest wydane orzeczenia o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, w którym stwierdzony zostaje stopień uszczerbku na zdrowiu oraz jego związek z wypadkiem przy pracy. Uważam, że w tej konkretnej sprawie właśnie głównym problemem był druk N- 9, a właściwie to co się w nim znajdowało, zakładając, że poszkodowany chorował 182 dni i formalnie już wcześniej ZUS uznał zdarzenie za wypadek przy pracy, lekarz na podstawie owego druku wydał błędną decyzję (co często się zdarza). Natomiast samo stwierdzenie lekarza orzecznika (ironiczne), że „to zmiażdżenie a nie złamanie i dlatego sie nie należy odszkodowanie”, niewiele znaczy w całej sprawie, gdyż w sentencji i podstawie prawnej decyzji odmownej (której nie znam), znajdować się będą inne fakty. Póki co jest to hipoteza, która zostanie zweryfikowana po wpisie uzupełniającym poszkodowanego.

[szkoda]

Po zakończeniu leczenia i rehabilitacji pracownik składa wniosek do pracodawcy o skierowanie do lekarz orzecznika ZUS w celu ustalenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu- oryginał oraz zaświadczenie o stanie zdrowia- formularz N-9 wypełniony przez lekarza prowadzącego leczenie- oryginał, który jest ważny 30 dni od daty wystawienia. Na druku N-9 lekarz powinien zaznaczyć, że leczenie i rehabilitacja została zakończona. Pracodawca następnie przekazuje wszelką dokumentację do ZUS, który zazwyczaj wzywa na badanie przez lekarza orzecznika celem ustalenia trwałego procentowego uszczerbku na zdrowiu. Zgodnie z art. 14 ust. 2a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) od orzeczenia lekarza orzecznika osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu, zwanej dalej „komisją lekarską”, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego orzeczenia. Natomiast jeśli chodzi o świadczenia ustalane przez T.U. to żadne przepisy prawa nie nakładają na T.U. obowiązku powoływania komisji lekarskiej. Jednak w praktyce zwykle powoływana jest komisja zaoczne lun naoczna aby rzetelnie określić medyczne następstwa wypadku. Jednak należy pamiętać, że na podstawie przepisów k.c. przyznaje się nie tylko odszkodowanie ale i zadośćuczynienie. Stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu jest tylko jedną z wielu składowych na które składa się zadośćuczynienie. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.) decyzję, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 4, Zakład wydaje w ciągu 14 dni od dnia: 1) otrzymania orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej; 2) wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Jeżeli w wyniku decyzji zostało ustalone prawo do jednorazowego odszkodowania oraz jego wysokość, Zakład dokonuje z urzędu wypłaty odszkodowania w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji. Zgodnie z art. 15 ust. 4 przedmiotowej ustawy od decyzji przysługuje odwołanie w trybie i na zasadach określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z art. 83 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) od decyzji Zakładu przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. Od decyzji przyznającej świadczenie w drodze wyjątku oraz od decyzji odmawiającej przyznania takiego świadczenia, a także od decyzji w sprawach o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, odwołanie, o którym mowa w ust. 2, nie przysługuje. Stronie przysługuje prawo do wniesienia wniosku do Prezesa Zakładu o ponowne rozpatrzenie sprawy, na zasadach dotyczących decyzji wydanej w pierwszej instancji przez ministra. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od decyzji, określone w Kodeksie postępowania administracyjnego. Odwołanie wnosi się na piśmie do jednostki organizacyjnej Zakładu, która wydała decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę. Jeżeli Zakład uzna odwołanie za słuszne, zmienia lub uchyla decyzję niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu. Jeżeli odwołanie nie zostało w całości lub w części uwzględnione, Zakład przekazuje niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania, sprawę do sądu wraz z uzasadnieniem. Zgodnie z art. 477[9] § 1 k.p.c. odwołanie od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji. W myśl art. 477[9] § 4 k.p.c. jeżeli organ rentowy nie wydał decyzji w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia zgłoszenia roszczenia w sposób przepisany, odwołanie można wnieść w każdym czasie po upływie tego terminu. Zgodnie z art. 477 [10] § 1 k.p.c. odwołanie powinno zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji, określenie i zwięzłe uzasadnienie zarzutów i wniosków oraz podpis ubezpieczonego albo jego przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika.